Ванда Скуратовіч

Ва́нда Скурато́віч, у дзявоцтве Анішке́віч (1925, Раўбічы — 12 студзеня 2010) — беларуская рэлігійная і грамадзкая дзяячка. Праведніца народаў сьвету^[3].

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Скуратовіч.

Ванда Скуратовіч
Дата нараджэньня	25 траўня 1925(1925-05-25)
Месца нараджэньня	Раўбічы, Астрашыцкагарадоцкі сельсавет, Астрашыцка-Гарадоцкі раён, Менская акруга, БССР, СССР
Дата сьмерці	12 студзеня 2010(2010-01-12)[1] (84 гады) або 11 студзеня 2010(2010-01-11)[2] (84 гады)
Месца пахаваньня	Раўбічы
Узнагароды

Жыцьцяпіс

У часы Другой Сусьветнай вайны выратавала габрэйскую сям’ю ад зьнішчэньня нацыстамі. За гэты ўчынак дзяржава Ізраіль прысудзіла ёй ганаровае званьне «Праведнік народаў сьвету».

Па вайне, нягледзячы на перасьлед рэлігіі з боку савецкіх уладаў, брала актыўны ўдзел у каталіцкім жыцьці Менску. У яе кватэры захоўваўся Найсьвяцейшы Сакрамэнт, цэлебраваліся набажэнствы, спыняліся сьвятары. З прычыны адсутнасьці сьвятароў яна ахрысьціла некалькі чалавек. Разам з групай вернікаў бараніла права каталікоў мець свой храм у сталіцы Беларусі. У выніку дзесяці гадоў працы (у тым ліку і паездак у Маскву) увосень 1980 году ўлады дазволілі адкрыць касьцёл Узвышэньня Сьвятога Крыжа на Кальварыйскіх могілках.

З надыходам часоў рэлігійнай свабоды ўдзельнічала ў парафіяльным жыцьці менскага касьцёла Найсьвяцейшай Тройцы (Сьвятога Роха) на Залатой Горцы. 13 студзеня 2010 году ў гэтым касьцёле адбылося разьвітаньне з памерлай. Сьвятую Імшу канцэлебравалі рыма-каталіцкія і грэка-каталіцкія сьвятары.

Пахаваная на раўбіцкіх каталіцкіх могілках пад Менскам^[4].