Ваньковічы

Ваньковічы — старажытны беларускі^[1] шляхецкі род гербу Ліс.

Ваньковічы лац. Vańkovičy
Герб Ліс
Краіна паходжаньня	Вялікае Княства Літоўскае

У час перапісу 1917 году найбагацейшы на той час прадстаўнік роду Леў Ваньковіч назваў сябе беларусам паводле нацыянальнасьці^[2].

Гісторыя

Музэй «Дом Ваньковічаў» у Менску

Упершыню ўпамінаюцца ў 1499 року. Сталая генэалёгія роду вядзецца з XVI стагодзьдзя, калі мелі маёнткі ў Наваградзкім павеце і каля Вялейкі.

Спавядалі праваслаўе, з пачатку XVII стагодзьдзя — у каталіцтве.

У XIX—XX стагодзьдзях валодалі вёскамі Калюжыца, Волма, Дзевялтова ды іншымі ў Ігуменскім павеце. Займалі пасады ў адміністрацыі Вялікага Княства Літоўскага, былі дэпутатамі соймаў і Галоўнага Трыбуналу, абіраліся ў органы дваранскага самакіраваньня Расейскай імпэрыі. Герб роду зьмяшчаецца ў «Аршанскім гербары(ru)» (Віцебск, 1900).

Найбольш вядомыя з роду

• Тэадор Антоні Ваньковіч (? — па 1709) — кашталян менскі ў 1709
• Валенці Ваньковіч (1800—1842) — мастак-жывапісец
• Ян Эдвард Ваньковіч (1838—1899) — адзін з кіраўнікоў паўстаньня 1863—1864.

Галерэя

• Іканаграфія роду Ваньковічаў
• 
  Антоні Ваньковіч
• 
  Ганна Ваньковіч (з Солтанаў)
• 
  Валенці Ваньковіч
• 
  Міхал Ваньковіч