Вялікі бар’ерны рыф
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Вялі́кі бар’е́рны рыф — найвялікшы ў сьвеце каралавы рыф, знаходзіцца на ўсходзе ад узьбярэжжа Аўстраліі. Гэта найвялікшае на Зямлі стварэньне жывых арганізмаў, якое бачна з космасу як белая смуга ў блакітным акіяне. Складаецца з больш за 2,9 тысячы асобных рыфаў і 900 астравоў, якія распасьціраюцца больш за 2,3 тысяч кілямэтраў над агульнай плошчай каля 344,4 тысячы км²[1][2]. У 1981 годзе рфы быў вылучаны ў сьпіс Сусьветнай спадчыны ЮНЭСКО як прыродная спадчына[3]. Паводле некаторых выказваньняў зьяўляецца адным зь сямі прыродных цудаў сьвету[4].
Remove ads
Агульныя зьвесткі
Шырыня рыфу — ад 300 мэтраў да 2 кілямэтраў, а адлегласьць ад кантынэнту складае 8—180 км. Складаецца ён з каля 2900 асобных рыфаў і каля 900 астравоў. Агульная плошча Вялікага бар’ернага рыфу складае 244 тыс. км². Дасьледаваньні, якія вяліся на рыфах, выявілі, што таўшчыня некаторых каралаў перавышае 500 мэтраў. Узрост каралаў ацэньваецца каля 2 млн. гадоў, а некаторых — да 18 млн гадоў.
Remove ads
Натуральнае асяродзьдзе
Існуе каля 350 гатункаў каралаў, 1500 гатункаў рыб, больш за 4000 гатункаў малюскаў, 500 гатункаў водарасьцяў і 215 гатункаў птушак. Вялікшыя выспы пакрыты густой трапічнай расьліннасьцю. Вялікі бар’ерны рыф — гэта адно з найцікавейшых турыстычных месцаў Аўстраліі.
З 26 кастрычніка 1981 году як марскі парк (Great Barrier Reef Marine Park) Вялікі бар’ерны рыф уключаны ў Сьпіс сусьветнай спадчыны ЮНЭСКО. Плошча парка, якая ахоўваецца ЮНЭСКО, складае 346 000 км².
Remove ads
Тыпы рыфаў
Рыфы дзеляцца на тры тыпы:
- прыбрэжныя — фармуюцца каля ўзьбярэжжаў выспаў ці кантынэнтаў;
- бар’ерныя — далей ад берага;
- акіянічныя — у акіяне.
Адкрывальнікі Вялікага бар’ернага рыфу
- 1606 — Луіс Ваэс дэ Торэс
- 11 чэрвеня 1770 — Джэймз Кук на караблі «Індэвар»
- 1789 — капітан Ўільям Блай на караблі «Баўнці».
Глядзіце таксама
Крыніцы
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads