Вячаслаў Ціханаў

Вячасла́ў Васі́льевіч Ці́ханаў (8 лютага 1928, Паўлаўскі Пасад, Маскоўская губэрня — 4 сьнежня 2009, Масква) — савецкі і расейскі актор, Герой Сацыялістычнай Працы, народны артыст СССР, ляўрэат Ленінскай і Дзяржаўных прэміяў СССР і РСФСР. Кавалер ордэна «Знак Пашаны», ордэна «Кастрычніцкай Рэвалюцыі», ордэна Леніна, мэдалю «Серп і Молат», ордэна «За заслугі перад Айчынай» III ступені, ордэна Пашаны.

Вячаслаў Ціханаў
па-расейску: Вячеслав Васильевич Тихонов
Дата нараджэньня	8 лютага 1928
Месца нараджэньня	Паўлаўскі Пасад, Маскоўская губэрня
Дата сьмерці	4 сьнежня 2009
Месца сьмерці	Масква, Расея
Прычына сьмерці	сындром разладу мноства органаў[d]
Месца пахаваньня	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	Расея
Месца вучобы	Усесаюзны дзяржаўны інстытут кінэматаграфіі[d] (1950)
Занятак	актор
Навуковая сфэра	тэатар[1] і фільм[1]
Гады дзейнасьці	1948—2009
Сябра ў	Саюз кінэматаграфістаў СССР[d]
Жанры	сацыялістычны рэалізм
Дзеці	Vladimir Tikhonov[d] і Anna Tikhonova[d]
Узнагароды	Ніка[d]
IMDb	ID nm0863146
Вячаслаў Ціханаў у Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся 8 лютага 1928 году ў Паўлаўскім Пасадзе.

У 1971—1973 гадох зьняўся ў 12-сэрыйным мастацкім фільме «17 імгненьняў вясны» ў галоўнай ролі савецкага выведніка Максіма Ісаева, які пад імем Ота фон Шцірліца ў якасьці афіцэра Служба бясьпекі Нямеччыны працаваў у Бэрліне. Галоўным кансультантам фільму быў 1-ы намесьнік старшыні Камітэту дзяржаўнай бясьпекі Сямён Цьвігун. Сам сцэнар фільма ў 1969 годзе пісьменьнік Юльян Сямёнаў выдаў у выглядзе аднайменнага раману ў часопісе «Масква» пасьля сустрэчы са старшынёй КДБ Юрыем Андропавым у 1967 годзе^[2].

Памёр 4 сьнежня 2009 году ў Маскве. Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках.

Сямейнае жыцьцё

Першым шлюбам Вячаслаў быў жанаты на акторцы Ноне Мардзюковай (зь якой пражыў 13 гадоў). У шлюбе нарадзіўся сын Уладзімер (унукі Васіль і Ўладзімер ад розных шлюбаў сына).

Другой жонкай актора стала Тамара Іванаўна, якая падарыла яму дачку Ганну (дзеці якой — Вячаслаў і Георгій).