Віктар Марціновіч

Ві́ктар Марціно́віч (нар. 9 верасьня 1977 году, Ашмяны, Гарадзенская вобласьць, БССР, цяпер Беларусь) — беларускі публіцыст, мастацтвазанаўца, пісьменьнік.

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Марціновіч.

Віктар Марціновіч
В. Марціновіч падпісвае кнігу «Параноя», Literaturhaus Zürich, 8 красавіка 2015 г.
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	9 верасьня 1977 (47 гадоў) Ашмяны
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	публіцыст, мастацтвазанаўца, пісьменьнік
Гады творчасьці	2009 — цяпер
Жанр	антыўтапічная літаратура[d] і сацыяльная фантастыка[d]
Мова	расейская, беларуская
Дэбют	«Параноя», 2009
Прэміі	«Дэбют» (2012)
Узнагароды	Дэбют (2012)
http://martinovich.by

Біяграфія

Намесьнік рэдактара «БелГазеты». Выкладчык гісторыі мастацтва ў ЭГУ.

27 чэрвеня 2008 абараніў доктарскую дысэртацыю ў Віленскай акадэміі мастацтваў на тэму: «Віцебскі авангард (1918—1922): сацыякультурны кантэкст і мастацкая крытыка»^[1].

Выдаў раман «Параноя» на расейскай мове ў 2009 годзе, які быў негалосна забаронены да продажу ў Менску^[2] і ў некаторых інтэрнэт-крамах^[3][4]. Раман пазьней быў перакладзены на ангельскую, фінскую, нямецкую мовы і выдадзены ў ЗША, Фінляндыі й Нямеччыне.

У чэрвені 2011 году пісьменьнік прэзэнтаваў свой першы беларускамоўны раман «Сьцюдзёны вырай». Паводле аўтара, гэты твор мусіў распаўсюджвацца выключна ў электронным выглядзе і не выходзіў ў друкаваным варыянце^[5].

У канцы траўня 2013 пісьменьнік прэзэнтаваў «Сфагнум», які быў напісаны па-расейску, і быў выдадзены адначасова ў электронным выглядзе па-расейску, ды ў папяровым варыянце ў беларускім перакладзе.

10 верасьня 2014 году адбыўся рэліз другога беларускамоўнага раману «Мова». Арыгінальнае беларускамоўнае выданьне выйшла ў продаж у папяровым выглядзе, а расейскамоўны пераклад быў прэзэнтаваны на інтэрнэт-партале, пазьней павіннае выйсьці папяровае расейскамоўнае выданьне^[6]. Раман быў перакладзены таксама на нямецкую мову^[7].

Прэміі і узнагароды

• Літаратурная прэмія «Дэбют» імя Максіма Багдановіча ў галіне прозы^[8] за раман «Сьцюдзёны вырай» (2012)
• (Encouragement Award) Эўрапейскага таварыства навуковай фантастыкі (European Science Fiction Society) (2014)^[6]

Творы

• Параноя (2009)
• Сьцюдзёны вырай (2011)
• Сфагнум (2013)
• Мова (2014)
• Радзіма. Марк Шагал у Віцебску (2015)
• Возера радасьці (2016)
• Ноч (2018)
• Рэвалюцыя (2020)

Цытаты

	Мы ўсе — людзі без Радзімы. Бо Радзіма — гэта месца, дзе цябе ўсе, абсалютна ўсе, да апошняга сабакі, разумеюць.[9]