Віктар Ціхаміраў

беларускі фізык From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Ві́ктар Васі́льлевіч Ціхамі́раў (нар. 28 красавіка 1958 у Менску) — беларускі фізык-тэарэтык.

Хуткія факты Дата нараджэньня, Месца нараджэньня ...

Прафэсар катэдры ядзернай фізікі БДУ (ад 1995). У 1980 г. скончыў катэдру тэарэтычнай фізыкі фізычнага факультэта БДУ. У 1984 г. скончыў асьпірантуру БДУ і абараніў кадыдацкую дысэртацыю на тэму «Палярызацыйныя зьявы, якія ўзьнікаюць пры прахаджэньні ультрарэлятывісцкіх электронаў, пазытронаў і гама-квантаў праз монакрышталі»[1]. Ад 1984 г. працуе ў БДУ[2] (паводле іншых зьвестак, ад 1980[3] ці ад 1981[4]). У 1993 г. абараніў доктарскую дысэртацыю на тэму «Працэсы выпраменьваньня, утварэньня пар і палярызацыйныя зьявы ў крышталях пры высокіх энэргіях». Вучонае званьне — старэйшы навуковы супрацоўнік[5] Ляўрэат прэміі Ленінскага камсамолу Беларусі за 1984 год. Працуе ў Інстытуце ядзерных праблемаў БДУ ад 1986 г., у якім ад 1993 г. ўзначальвае лябараторыю ядзернай оптыкі і космамікрафізыкі. Тэматыка навуковых дасьледаваньняў В. В. Ціхамірава ў Інстытуце ядзерных праблемаў: распрацоўка мэтадаў і сродкаў радыяцыйнага кантролю ядзернай зброі; лазерныя мэтады паскарэньня зараджаных часьціц; узаемадзеяньне выпраменьваньняў высокіх энэргій з крышталямі; дасьледаваньне эфэктаў парушэньня цотнасьці ва ўзаемадзеяньні атамных і малекулярных пучкоў з электрамагнітнымі палямі; фізыка анігіляцыі пазытронія. Прадказаў шэраг новых эфэктаў ва ўзаемадзеяньні хуткіх часьціц з інтэнсіўнымі палямі і даў агульнапрызнанае цяпер тлумачэньне асаблівасьцяў спэктру выпраменьваньня электронаў звышвысокіх энэргій у германе, якія былі адкрытыя ў 1986 г. у CERN. Навуковыя інтарэсы ляжаць у вобласьці ядзернай фізыкі узаемадзеяньня элемэнтарных часьціц з інтэнсіўнымі палямі і палямі крышталяў, распрацоўкі новых мэтадаў лазернага паскарэньня і выпраменьваньня, праяўленьня эфэктаў парушэньня цотнасьці ў атамах. Сумесна з прафэсарам Уладзімерам Барышэўскім прадказаў эфэкт магнітатармазнога ўтварэньня фатонамі высокіх энэргій электрон-пазытронных пар у крышталях, а таксама шэраг аптычных і палярыхаваных эфэктаў, якія праяўляюцца пры праходзе праз крышталі фатонаў, электронаў і пазітронаў высокіх энэргій. Даў інтэрпрэтацыю экспэрымэнтаў па назіраньні высокаэнэргетычнага выпрамяненьня электронаў высокіх энэргій у крышталях. У 1995 г. прадказаў эфэкт моцнага росту частаты прэцэсыі электроннага сьпіну ў цыркуляцыйна палярызаванай хвалі[6]. Узнагароджаны Дзяржаўнай прэміяй Рэспублікі Беларусь за 2002 год (разам з Уладзімерам Барышэўскім, Адяксандрам Бераставым, Сяргеем Кіліным, Эдўардам Рудаком ды Ільлём Феранчуком за цыкль работ «Квантавая электрадынаміка і кагерэнтныя ядзерныя працэсы ў асяродзьдзі: квантавая і ядзерная оптыка»)[7][8]. У 2013 годзе ўзнагароджаны граматай за высокі узровень кіраўніцтва навукова-дасьледчыцкай работай студэнтаў[9]. Заслужаны работнік БДУ[3]. Падрыхтаваў дваіх кандыдатаў навук: Сьвятлану Сягло ды Юрыя Цалкова[10]. Вучоны сакратар экспэртнай рады Найвышэйшай атэстацыйнай камісіі Рэспублікі Беларусь[11]. Выступаў афіцыйным апанэнтам на абароне дысэртацыі Кірыла Ямнага. Віктар Ціхаміраў артымаў грант Прэзыдэнта Беларусі ў навуцы на 2018 год[12]. Зараз чытае курсы «Ядзерная астрафізыка», «Тэорыя структуры ядра». Сябра беларускага фізычнага таварыства[4].

Remove ads

Працы

Аўтар больш за 100 прац[3]. Навуковыя працы па квантавай электрадынаміцы, астрафізыцы, фізыцы элемэнтарных часьціц.

Remove ads

Крыніцы

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads