Вілем Завада

Вілем Завада (22 траўня 1905, вёска Грабава, паблізу Остравы — 30 лістапада 1982, Прага) — чэскі паэт, перакладчык.

Вілем Завада
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	22 траўня 1905(1905-05-22)[1][2][3][…] Грабава[d], Острава, Чэхія[2][4][5]
Памёр	30 лістапада 1982(1982-11-30)[1][2][4][…] (77 гадоў) Прага, Чэхаславаччына[2][4][6][…]
Пахаваны	Вышаградзкія могілкі[d]
Сужэнец	Jaroslava Závadová[d]
Дзеці	Jan Závada[d][7]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік, паэт, перакладнік, рэдактар, бібліятэкар, эсэіст
Мова	чэская мова[8]
Узнагароды	Народны артыст Чэхаславаччыны[d] (1966)
Вілем Завада ў Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

У 30-я гг. быў рэдактарам літаратурных часопісаў «České slovo», «A-​​Zet» і інш. Першыя зборнікі вершаў «Паніхіда» (1927) і «Сірэна» (1932) працятыя сьвядомасьцю няшчасьця. Жыцьцё Остравы адлюстравана ў зборніку «Дарога пешшу» (1937). У зборніках «Прыгонная вежа» (1940), «Уваскрашэньне зь мёртвых» (1945) пратэст супраць нацысцкай акупацыі і радасьць вызваленьня. Зборнікі «Горад сьвятла» (1950), «Палявыя кветкі» (1955), «Адно жыцьцё» (1962) раскрываюць духоўнае абнаўленьне чалавека. Лірычнаму герою зборніка «На парозе» (1970) ўласьціва адчуваньне паўнаты быцьця насуперак старасьці.

На беларускую мову яго вершы перакладалі Хведар Жычка^[9], Язэп Семяжон^[10].