Караль Герман Стэмпень

Ка́раль Ге́рман Стэ́мпень (па-польску: Karol Herman Stępień; 21 кастрычніка 1910, Лодзь — 19 ліпеня 1943, Баравікоўшчына) — каталіцкі сьвятар, канвэнтуальны францішканін з кляштару айцоў францішканаў ў Івянцы. Бласлаўлёны Каталіцкага касьцёлу.

Караль Герман Стэмпень
Адукацыя	Львоўскі ўнівэрсытэт
Дзейнасьць	каталіцкі сьвятар
Нарадзіўся	21 кастрычніка 1910(1910-10-21)[1] Лодзь, Пётракаўская губэрня, Варшаўскае генэрал-губэрнатарства[d], Расейская імпэрыя
Памёр	19 ліпеня 1943(1943-07-19)[1] (32 гады) Баравікоўшчына, Івянецкі сельсавет, Валожынскі раён, Баранавіцкая вобласьць, БССР, СССР
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

Караль Стэмпень уступіў у ордэн 2 верасьня 1929 году, узяўшы імя Герман. З-за сваіх здольнасьцяў быў накіраваны на вучобу ў Рым, на папскі багаслоўскі факультэт сьв. Банавэнтуры. Пасьвечаны ў законьнікі 3 верасьня 1930 году. 25 сьнежня 1937 году атрымаў сьвятарскае пасьвячэньне. Працягнуў навучаньне на багаслоўскім факультэце Ўнівэрсытэту Яна Казімера ў Львове, дзе атрымаў ступень магістра тэалёгіі. Пасьля заканчэньня пачаў працаваць вікарыем у францішканскіх касьцёлах. Яго дзейнасьць у парафіях ацэньвалася як поўная энтузіязму і гатоўнасьці служыць вернікам.

У час Другой сусьветнай вайны, падчас карнай апэрацыі «Герман» пасьля паўстаньня ў Івянцы (19 ліпеня 1943) у вёсцы Баравікоўшчына нацысты зьняволілі каля 300 жыхароў мястэчка Пяршаі. Іх усіх зьбіраліся забіць. Ён далучыўся да людзей разам з ксяндзом Ахілесам Пухалам, сказаўшы:

«Пастухі ня могуць пакінуць вернікаў!»

У выніку з усіх арыштаваных былі забітыя толькі два сьвятары, потым гэстапа спаліла іхнія целы ў хляве. Затрыманых людзей адпусьцілі.

Сьвятарам гестапаўцы выкалалі вочы, вырвалі языкі, зьбілі дротам і прывезьлі ў гумно, наклалі дрэва і спалілі. Пазьней мясцовыя людзі знайшлі попел і косткі забітых і пазналі іх па мэдальёнах і крыжыках^[2].

Месца расстрэлу забітых у Баравікоўшчыне было адзначана капліцай-сьвятыняй. Парэшткі пакутнікаў цяпер знаходзяцца ў рэліквіярыі ў касьцёле сьв. Юрыя ў Пяршаях.

Сьвятары-пакутнікі праявілі гераічную любоў да людзей, якіх выратавалі сваёй сьмерцю, таму а. Стэмпеня і а. Пухалу Папа Ян Павал II бэатыфікаваў разам зь іншымі 108 пакутнікамі Другой сусьветнай вайны.