Гімалія (спадарожнік Юпітэра)

Гімалія — спадарожнік плянэты Юпітэр, шосты паводле дыямэтру і пяты паводле масы сярод спадарожнікавай сыстэмы Юпітэра. Адкрыты Чарлзам Пэрайнам 3 сьнежня 1904 року ў абсэрваторыі Лік.^[1] Названы ў гонар німфы Гімаліі, што мела тры сыны ад Зэўса. Разам зь іншымі зьнешнімі спадарожнікамі Гімалія атрымала сучаснае імя толькі ў 1975 годзе.^[2] З 1955 па 1975 рок спадарожнік меў назву Гестыя.^[3]

Гімалія

спадарожнік Юпітэру
Гісторыя адкрыцьця
Першаадкрывальнік	Чарлз Пэрайн
Дата адкрыцьця	3 сьнежня 1904
Месца адкрыцьця	Lick Observatory[d]
Арбітальныя характарыстыкі
Вялікая паўвось	11 493 550 км
Эксцэнтрысытэт	0,16
Арбітальны пэрыяд	250,56 дня
Нахіл арбіты	29,59° (да экватару Юпітэру), 27,5° (да экліптыкі)
Фізычныя характарыстыкі
Дыямэтар	170 км
Сярэдні радыюс	85 км
Плошча паверхні	90 800 км²
Маса	6,7 × 1018 кг
Шчыльнасьць	1,63 г/см³
Прыскарэньне вольнага паданьня	0,062 м/с²
Пэрыяд вярчэньня вакол сваёй восі	7 гадзінаў 46 хвілінаў 55 сэкундаў
Альбэда	0,04
Бачная зорная велічыня	14,6
Тэмпэратура паверхні	124 К (−149 °С)
Атмасфэра	адсутнічае
Гімалія ў Вікісховішчы

Гімалія зьяўляецца галоўным целам сярод спадарожнікаў сваёй групы, куды таксама ўваходзяць Леда, Лісытэя, Эляра і Дыя. Усе целы групы Гімаліі маюць прыкметны нахіл кружнікаў, валодаюць даволі значным эксцэнтрысытэтам і абыходзяць Юпітэр цягам 8—9 месяцаў.

Гімалія была сфатаграфаваная з адлегласьці 4,4 мільёну кілямэтраў апаратам «Касыні» ў 2000 року і станцыяй «Новыя Гарызонты» ў 2007. Спадарожнік мае шэры колер, падобны да астэроідаў тыпу C.^[4]