Дэкамэрон

«Дэкамэро́н» (па-італьянску: Il Decamerone, ад стар.-грэц. δέκα, «дзесяць» й ἡμέρα, «дзень»; літ. «Дзесяцідзён») — зборнік ста навэляў італьянскага пісьменьніка Джаваньні Бакачча, адна з самых знакамітых кнігаў раньняга італьянскага Рэнэсансу, напісаная прыблізна ў 1352—1354 гадах. Большасьць навэляў гэтае кнігі прысьвечаныя тэме любові, пачынаючы ад яе эратычнага й закончваючы трагічнымі аспэктамі. Некаторыя допісы заканчваюцца нечаканымі азначэньнямі^[3].

Дэкамэрон
па-італьянску: Il Decameron, cognominato Prencipe Galeotto
Расказчыкі Дэкамэрона. Мініяцюра XV стагодзьдзя
Жанр:	навэля[1][2]
Аўтар:	Джаваньні Бакачча
Мова арыгіналу:	сярэднявечная італьянская мова[d]