Жывапісец (сузор’е)

Жывапі́сец (па-лацінску: Pictor, Pic) — невялікае цёмнае сузор’е ў паўднёвай частцы зорнага неба, разьмешчанае паміж яскравай зоркай Канопус і Вялікім Магеланавым Воблакам. Сузор’е было створана ў XVIII стагодзьдзі францускім астраномам Нікаля Люі дэ Лякайлем, які даў яму арыгінальную назву Equuleus Pictoris (па-беларуску: Шталюгі Маляра^[1]), але потым найменьне было скарочана да «Жывапісца». Пры гэтым на выявах сузор’е адлюстроўваюць звычайна у выглядзе шталюгаў.

Жывапісец
Сьпіс зорак у сузор’і Жывапісца
Лацінская назва	Pictor
· у родным склоне	Pictoris
· скарот	Pic
Простае ўзьняцьцё	4,53h~6,85г
Схіленьне	−43°~−64°
Квадрант	SQ1
Плошча	247 кв. гр. (59-е)
Зорак паводле Баера/Флэмстыда	15
Зорак з плянэтамі	3
Зорак ярчэй за 3.00m	0
Зорак у 10 пк (32,62 сьв. г.)	1
Найярчэйшая зорка	α Pic (3,30m)
Найбліжэйшая зорка	Зорка Каптэйна (12,77 сьв. г., 3,92 пк)
Аб’екты Мэсье	0
Памежныя сузор’і	Голуб Залатая Рыба Карма Кіль Лятучая Рыба Разец
Назіраецца ў шыротах паміж +26° і −90°. Найлепш назіраецца ў 21:00 на працягу студзеня.

У апошнія гады Жывапісец прыцягнуў да сябе ўвагу, заслуга ў гэтым належыць другой найярчэйшай зорцы — Бэце Жывапісца, якая знаходзіцца за 63,4 сьв. гадоў ад Зямлі і аточаная незвычайным пылавым дыскам, багатым на вуглярод; сыстэма таксама мае экзаплянэту. Экзаплянэты былі знойдзены яшчэ ў чатырох зорках сузор’я. У Жывапісцы знаходзіцца новая зорка RR Жывапісца, якая ў 1925 выбліснула да зорнай велічыні 1,2.