Загор’е (Чачэрскі раён)

Заго́р’е^[1] — былая вёска ў Чачэрскім раёне Гомельскай вобласьці Беларусі. Уваходзіла ў склад Залескага сельсавету. Насельніцтва 0 чал. (2004). Знаходзілася за 15 км на паўночны ўсход ад места Чачэрск, за 52 км ад чыгуначнай станцыі Буда-Кашалёўская (лінія Гомель — Жлобін), за 80 км ад Гомелю. На поўначы, усходзе і поўдні мяжуе з Чачэрскім біялягічным заказьнікам. Побач знаходзіцца крэйдавае радовішча.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Загор’е.

Загор’е
Першыя згадкі:	XVIII ст.
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Чачэрскі
Сельсавет:	Залескі
Насельніцтва:	0 чал. (1990-я)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 2339
Геаграфічныя каардынаты:	53°1′32″ пн. ш. 30°58′25″ у. д.
Загор’е на мапе Беларусі Загор’е

У выніку катастрофы на Чарнобыльскай АЭС і радыяцыйнага забруджваньня жыхары пераселеныя ў чыстыя месцы.

Гісторыя

Паводле пісьмовых крыніц вядомая з XVIII стагодзьдзя як паселішча ў Рэчыцкім павеце Менскага ваяводзтва Вялікага Княства Літоўскага. Паводле вопісу 1765 году 18 дымоў, працаваў млын.

Пасьля першага падзела Рэчы Паспалітай (1772) у складзе Расейскай імпэрыі. У 1871 годзе жыхары захапілі вялікі ўчастак лесу, які прыналежаў абшарніку, пра што граф І. І. Чарнышоў-Круглікаў паведамляў міністру ўнутраных справаў. З 1880 дзейнічала хлебазапасная крама. Паводле перапісу 1897 году дзейнічалі школа граматы, 2 ветракі, у Палескай воласьці Гомельскага павету Магілёўскай губэрні. Побач знаходзіўся фальварак Старое Загор’е. У 1909 годзе 385 дзесяцін зямлі, лясная вартоўня.

У 1926 годзе 72 двары, працавалі паштовы пункт, пачатковая школа. З 8 сьнежня 1926 году да 30 сьнежня 1927 году цэнтар Загорскага, з 1939 да 29 кастрычніка 1959 году ў Закрыніцкім сельсавеце Чачэрскага раёну Гомельскай (да 26 ліпеня 1930) акругі, з 20 лютага 1938 году Гомельскай вобласьці. У 1930 арганізаваны калгас «Юны ленінец», працавалі смалакурня (з 1933), 2 ветракі, Загорское лясьніцтва. 108 жыхароў загінулі на франтох нямецка-савецкай вайны.

29 сьнежня 2011 году вёска ліквідаваная рашэньнем Чачэрскага раённага Савету дэпутатаў^[2].

Насельніцтва

• XVIII стагодзьдзе: 1765 — 18 дымоў
• XIX стагодзьдзе: 1897 — 49 двароў, 266 жыхароў (паводле перапісу)
• XX стагодзьдзе: 1909 — 67 двароў, 464 жыхары; 1959 — 536 жыхароў (паводле перапісу)
• XXI стагодзьдзе: 1990-я — жыхароў няма^[3]