Задоншчына (помнік)

«Задоншчына» — помнік рускай літаратуры канца XIV — пачатку XV стагодзьдзяў, які апавядае пра перамому войскаў, ачоленых вялікім князем маскоўскім Дзьмітрыем Іванавічам (Данскім) і яго стрыечным братам Уладзімерам Андрэевічам, над войскамі валадара Залатой Арды Мамая ў Кулікоўскай бітве.

Зьмест

Некалькі разоў упамінае Дзіва: «а уже диво кличет под саблями татарскими, а тѣм богатырем под ранами слава и честь», «кликнуло диво в Русьской землѣ, велить послушати грозным землям» і «Уже вержено диво на землю»^[1].

Зьмяшчае ўпамін пра літоўскага князя Скаламонта як пачынальніка дынастыі Гедзімінавічаў:

	О соловей, лѣтняя птица, чтобы ты, соловей, пощекоталъ славу в. к. Дмитрею Ивановичю и брату его князю Владимеру Андреевичю, и земли Литовской дву братомъ Олгордовичамъ, Андрею и брату его Дмитрею, да Дмитрею Волынскому. Тѣ бо суть сынове храбры кречаты въ ратномъ времени и вѣдомы полеводцы подъ трубами, подъ шеломы злачеными въ Литовской землѣ. Молвяше Андреи Олгордовичь своему брату: Брате Дмитрей, сами есмя себѣ два браты, сыны Олгордовы, а внуки мы Доментовы, а правнуки есми Сколомендовы. Вберемъ, брате, милые пановя, удалые Литвы, храбрыхъ удальцовъ, а сами сядемъ на добрые кони своя, и посмотримъ быстрого Дону, испытаемъ мечевъ своихъ Литовскихъ о шеломы Татарскіе, а сулицъ Нѣмецкихъ о боеданы бусорманскіе.