Казярог (сузор’е)

Казяро́г (па-лацінску: Capricornus, Cap) — задыякальнае сузор’е ў паўднёвай частцы нябеснай сфэры, крыху паўднёвей за нябесны экватар. Назва сузор’я паходзіць ад мітычнай істоты: напалову казла, напалову рыбы. Сымбалем сузор’я зьяўляецца знак (у Юнікодзе ♑).

Казярог
Сьпіс зорак у сузор’і Казярога
Лацінская назва	Capricornus
· у родным склоне	Capricorni
· скарот	Cap
Простае ўзьняцьцё	21г
Схіленьне	−20°
Квадрант	SQ4
Плошча	414 кв. гр. (40-е)
Зорак паводле Баера/Флэмстыда	49
Зорак з плянэтамі	4
Зорак ярчэй за 3.00m	1
Зорак у 10 пк (32,62 сьв. г.)	3
Найярчэйшая зорка	δ Cap (2,85m)
Найбліжэйшая зорка	LP 816-60 (17,91 сьв. г., 5,49 пк)
Аб’екты Мэсье	1
Мэтэорныя патокі	Альфа-Капрыкарніды
Памежныя сузор’і	Вадаліў Арол Стралец Мікраскоп Паўднёвая Рыба
Назіраецца ў шыротах паміж +60° і −90°. Найлепш назіраецца ў 21:00 на працягу верасьня.

Казярог — адно з 88 сучасных сузор’яў, першапачаткова зьявілася ў «Альмагесьце» грэцкага астранома II стагодзьдзя Пталемэя. Цяпер сузор’е мяжуе з Арлом, Стральцом, Мікраскопам, Паўднёвай Рыбай і Вадалівам. Рэгіён зорнага неба, у якім ляжыць Казярог, называюць «Морам» за назвы сузор’яў, ляжачых у ім, якія асацыююцца з вадою (Вадаліў, Рыбы, Эрыдан і г. д.). Сузор’е Казярога з усіх сузор’яў задыяка ярчэй толькі за Рака, а таксама найменшае паводле плошчы зь іх.

Гісторыя

23 верасьня 1846 году ў сузор’і Казярога, каля зоркі Дэнэб Альгедзі (δ Казярога), Ёган Гале адкрыў плянэту Нэптун.^[1]

Астралёгія

Асноўны артыкул: Казярог (знак задыяку)

З 2002 году Сонца знаходзіцца ў сузор’і Казярога ад 19 студзеня да 15 лютага. У трапічнай астралёгіі месяц Казярога настае з 22 сьнежня па 20 студзеня, у сыдэрычнай — з 15 студзеня да 15 лютага.