Арол (сузор’е)

From Wikipedia, the free encyclopedia

Арол (сузор’е)
Remove ads

Арол (па-лацінску: Aquila) — сузор’е ў экватарыяльнай частцы зорнага неба. У грэцкай міталёгіі Арол сымбалізаваў птушку, якую паслаў Зэўс для выкраданьня Ганімэда.

Хуткія факты Лацінская назва, · у родным склоне ...

Арол ляжыць усяго ў некалькіх градусах на поўнач ад нябеснага экватару. Яго галоўная зорка, Альтаір — вяршыня летня-восеньскага трыкутніка. Лепей усяго сузор’е назіраць улетку, бо яно ляжыць у плоскасьці Млечнага Шляху. З-за такога разьмяшчэньня ў сузор’я бачна шмат розных скупнасьцяў і туманнасьцяў, але яны цьмяныя. Ароч таго, у сузор’і толькі некалькі галяктык.

Remove ads

Гісторыя

Thumb
Сузор’е Арол, бачнае няўзброеным вокам.

Арол быў адным з 48 сузор’яў, пералічаных Пталемэем у II стагодзьдзі. Да Пталемэя пра Арла ўзгадвалі Эўдокс КнідзкіIV ст. да н. э.) і АратIII ст. да н. э.). Цяпер Арол уваходзіць у склад 88 сучасных сузор’яў, вызначаных Міжнародным астранамічным зьвязам. У грэка-рымскай міталёгіі Арол сымбалізаваў арла Зэўса/Юпітэра, які трымаў у капцюрох молніі свайго гаспадара. Акрамя таго, сузор’е асацыюецца з арлом, якога паслаў Зэўс на выкраданьне Ганімэда, каб зрабіць таго чашнікам для багоў.[1]

19 зорак былі зьмешчаныя Пталемэем адразу ў сузор’е Арла і Антыноя (цяпер састарэлае сузор’е, ня ўключанае ў лік 88 дзейсных; было названае за імпэратарам Адрыянам). Часам падобнае разьмеркаваньне прыпісваюць Тыха Брагэ, але апошні аднёс да Арла 12 зорак, а для Антыноя — сем. Ёган Гэвэліюс залічыў у сузор’е Арла 23 зоркі, у сузор’е Антыноя — 19.[2]

Імаверна, што старажытнагрэцкі Арол быў пазычаны ў бабілёнцаў, у якіх Арол знаходзіўся ў тым самым месцы.[3]

Remove ads

Значныя аб’екты

Крыніцы

Літаратура

Вонкавыя спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads