Казімер Канстантын Плятэр

Казімер Канстантын Плятэр (1749 — 4 жніўня 1807) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Кашталян троцкі (1790—1793), апошні падканцлер вялікі літоўскі (з 1793).

Казімер Канстантын Плятэр

Казімер Канстантын Плятэр
Герб «Плятэр»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	1722 Мендзырэч[d], Любускае ваяводзтва, Польшча
Памёр	4 жніўня 1807 Наўясіс Даўгелішкіс[d], Q9269609?, Сьвянцянскі павет, Віленская губэрня, Расейская імпэрыя
Род	Плятэры
Бацькі	Канстантын Людвік Плятэр Аўгуста з Агінскіх
Жонка	Ізабэла Людвіка з Борхаў
Дзеці	Людвік, Міхал, Канстантын, Ян, Казімер, Станіслаў, Генрык
Дзейнасьць	пісьменьнік

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Плятэраў гербу ўласнага, сын Канстантына Людвіка, кашталяна троцкага, і Аўгусты з Агінскіх. Меў брата Юзэфа Вінцэнта.

У 1787 атрымаў урад абознага вялікага літоўскага, але не прыняў яго. Быў сябрам Пастаяннай Рады ў 1776—1788 і 1793—1794.

Адзін з актыўных дзеячаў Таргавіцкай канфэдэрацыі. У 1774 заснаваў у Кальніку родавую камандорыю Мальтыйскага ордэна.

Аўтар дзёньнікаў падарожжа караля і вялікага князя Станіслава Аўгуста Панятоўскага ў Канеў на сустрэчу з Кацярынай II у 1787 і падарожжа ў Пецярбург у 1792 (выдадзены Ю. І. Крашэўскім у 1860 і 1859), публіцыстычных твораў.

Ажаніўся з Ізабэлай Людвікай, дачкой канцлера вялікага кароннага Ян Андрэя Борха. У шлюбе нарадзіліся дзеці Людвік, Міхал, Канстантын, Ян, Казімер, Станіслаў і Генрык.

Зь іх Міхал узяў шлюб з Ізабэлай Аленай, апошняй прадстаўніцай роду баронаў Зыбэрг цу Вішлінг, і прыняў на сябе і нашчадкаў прозьвішча Плятэр-Зыбэрг^[1].