Юзэф Вінцэнт Плятэр

Юзэф Вінцэнт Плятэр (11 ліпеня 1745, места Краслаўка Інфлянцкага ваяводзтва — паміж 1 і 6 студзеня 1806) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Генэрал-лейтэнант (1775—1791), пісар польны літоўскі (1771—1783), кашталян троцкі (з 1793).

Юзэф Вінцэнт Плятэр

Герб «Плятэр»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	11 ліпеня 1745 Краслаўка, Інфлянцкае ваяводзтва, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая
Памёр	паміж 1 і 6 студзеня 1806 Берастэчка, Дубенскі павет[d], Валынская губэрня[d], Расейская імпэрыя
Род	Плятэры
Бацькі	Канстантын Людвік Плятэр Аўгуста з Агінскіх
Жонка	Кацярына з Сасноўскіх
Дзеці	Цэцылія, Фэрдынанд, Адам Эдвард, Станіслаў, Генрыка Соф’я, Адэляіда

Трымаў Берасьцейскае староства (1770—1777).

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Плятэраў гербу ўласнага, сын Канстантына Людвіка, кашталяна троцкага, і Аўгусты з Агінскіх. Меў брата Казімера Канстантына.

Абіраўся маршалкам Галоўнага Трыбуналу у 1774, сябра Пастаяннай Рады ў 1793—1794. У 1775 заснаваў у Талачыне родавую камандорыю Мальтыйскага ордэна^[1].

Ажаніўся з Кацярынай, дачкой ваяводы полацкага Юзэфа Сасноўскага. У шлюбе нарадзіліся дзеці Цэцылія, Фэрдынанд, Адам Эдвард, Станіслаў, Генрыка Соф’я і Адэляіда.