Канстанцін Лукашоў

Канстанці́н Ігна́тавіч Лукашо́ў (7 студзеня 1907, вёска Гарадзец, Быхаўскі павет, Магілёўская губэрня — 23 мая 1987) — беларускі навуковец, рэктар Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. Доктар геоляга-мінэралягічных навук^[3]. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1953). Заслужаны дзяяч навукі БССР (1967). Бацька навукоўца-географа Валянціна Лукашова.

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Лукашоў.

Канстанцін Лукашоў
Дата нараджэньня	25 сьнежня 1906 (7 студзеня 1907) або 25 сьнежня 1906(1906-12-25)[1]
Месца нараджэньня	Гарадзец, Гарадзецкая воласць[d], Быхаўскі павет, Магілёўская губэрня, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	23 траўня 1987(1987-05-23)[1] (80 гадоў)
Месца сьмерці	Менск, БССР, СССР
Месца пахаваньня	Усходнія могілкі
Месца вучобы	Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны ўнівэрсытэт (1931)
Занятак	хімік, палітык, геоляг, геахімік, прафэсар унівэрсытэту
Навуковая сфэра	геалёгія[2], геахімія[2], геаграфія і фізычная геаграфія[2]
Месца працы	Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны ўнівэрсытэт Народны камісарыят зьнешняга гандлю СССР[d] Усерасейская акадэмія зьнешняга гандлю[d] Маскоўскі дзяржаўны ўнівэрсытэт[d] БДУ Інстытут геалягічных навук НАН Беларусі[d] Інстытут геалягічных навук НАН Беларусі[d] Нацыянальная акадэмія навук Беларусі
Сябра ў	Беларускае геаграфічнае таварыства
Навуковая ступень	доктар геоляга-мінэралягічных навук[d] (1937)
Дзеці	Валянцін Лукашоў
Узнагароды

Паходзіць з заможнай сялянскай сям’і. У 1922 годзе скончыў Быхаўскую працоўную сямігадовую школу і пэўны час працаваў у гаспадарцы бацькі.

У 1931 годзе пасьля сканчэньня Ленінградзкага ўнівэрсытэту Лукашоў вучыўся ў асьпірантуры і ў 1934 годзе абараніў кандыдацкую дысэртацыю па тэме «Грунтазнаўства». Зьяўляецца аўтарам колькіх навуковых працаў. З 14 жніўня 1952 году Канстанцін Лукашоў быў прызначаны на пасаду рэктара БДУ. Заставаўся на пасадзе да кастычніка 1957 году^[4]. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР (1951—1967 гг.), член Прэзыдыюму Вярхоўнага Савету БССР (1963—1967 гг.).

На працягу 1957—1960 зьяўляўся старшынём Навуковай рады Беларускага геаграфічнага таварыства. Дзяржаўная прэмія БССР 1972 г. за адкрыцьцё і разведку буйных нафтавых радовішчаў Прыпяцкай нафтагазаноснай вобласьці БССР.

Памёр у 1987 годзе^[5]. Пахаваны на Ўсходніх могілках Менску.