Касьцёл Перамяненьня Пана (Новая Мыш)

Касьцёл Перамяненьня Пана — помнік архітэктуры XIX стагодзьдзя ў Новай Мышы. Знаходзіцца ў цэнтры колішняга мястэчка, на гістарычным Рынку^[a]. Дзее. Твор архітэктуры клясыцызму. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Помнік сакральнай архітэктуры
Касьцёл Перамяненьня Пана
Касьцёл Перамяненьня Пана
Краіна	Беларусь
Вёска	Новая Мыш
Каардынаты	53°08′18.0″ пн. ш. 25°54′31.0″ у. д.
Канфэсія	Каталіцкая царква
Эпархія	Пінская дыяцэзія
Архітэктурны стыль	клясыцыстычная архітэктура[d]
Дата заснаваньня	1641, 1825
Статус	Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Касьцёл Перамяненьня Пана на мапе Беларусі Касьцёл Перамяненьня Пана
Касьцёл Перамяненьня Пана на Вікісховішчы

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Першы драўляны касьцёл у Новай Мышы збудаваў у 1641 годзе падканцлер Казімер Леў Сапега^[1]. У 1660 годзе кашталян наваградзкі Мікалай Юдзіцкі запрасіў у мястэчка езуітаў, якія ў 1667 годзе заснавалі тут місію, і надаў ім маёнтак Мыш «дзеля адукацыі моладзі».

Пад уладай Расейскай імпэрыі

Па трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год), калі Новая Мыш апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, касьцёл працягваў дзеяць. Па пажары на Рынку, на месцы згарэлага драўлянага ў 1825 годзе нашчадкі Сапегаў збудавалі новы мураваны касьцёл. Паводле зьвестак за 1912 год, парафія налічвала каля 5000 чалавек.

Найноўшы час

За савецкім часам касьцёл працягваў дзеяць.

Архітэктура

Помнік архітэктуры клясыцызму з рысамі рэтраспэктыўна-гатычнага стылю. Гэта прастакутны ў пляне аб’ём пад 2-схільным дахам з 3-граннай апсыдай і 2-яруснымі закрысьціямі. Галоўны фасад вылучаецца портыкам з 4 парамі калёнаў і высокім трыкутным франтонам. Бакавыя фасады рытмічна падзяляюцца стральчатымі аконнымі праёмамі ў простых ліштвах, 2-ступеньчатымі контрфорсамі ў прасьценках. Франтон завяршае шатровая 4-гранная сыгнатурка.

Унутры шырокі нэф перакрываецца лучковым драўляным скляпеньнем, бакавыя сьцены падзяляюцца пілёнамі. На хорах, абапёртых на калёны, знаходзіцца дэкараваны ў стылі ракако арган (1762 год). У канцы XIX — пачатку XX стагодзьдзя у касьцёл з адабранага ў каталікоў уладамі Расейскай імпэрыі касьцёла Сьвятой Яўхіміі пры кляштары бэнэдыктынак у Нясьвіжы перанесьлі 3 драўляныя разныя алтары, выкананыя ў XVII ст. у стылі ракако, і амбон (1745 год). Галоўны алтар — 2-ярусны, на высокім цокалі, абапал якога на кранштэйнах устаноўлены скульптуры Сьвятога Станіслава і Маці Божай зь дзіцем. Матывы разьбы: вінаградная лаза з гронкамі, разеткі, ракавіны, пальмэты, акант, пуцьці. Бакавыя алтары паводле кампазыцыі паўтараюць цэнтральны^[2].

Касьцёл атачае паркан з 3-аркавай мураванай брамай і 2-яруснай шатровай званіцай.

Галерэя

Гістарычныя здымкі

• Старыя здымкі
• 
  каля 1900 г.
• 
  1915—1918 гг.
• 
  1915—1918 гг.
• 
  1916 г.

• 
  1916 г.
• 
  1916 г.
• 
  травень 1916 г.
• 
  травень 1916 г.

Сучасныя здымкі

• Сучасныя здымкі
• 
  Брама
• 
  Інтэр’ер
• 
  Арган
• 
  Амбон

Заўвагі

1. Цяперашні афіцыйны адрас — вуліца Паркавая, 38