Келіх (сузор’е)

Ке́ліх або Ча́ша (па-лацінску: Crater, Crt) — сузор’е на поўдзень ад нябеснага экватару. У грэцкай міталёгіі сузор’е асацыявалася з келіхам, што належыў Апалёну. Келіх быў адным з 48 сузор’яў, пералічаных Пталемэем, і застаецца адным з 88 сучасных сузор’яў.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Келіх (неадназначнасьць).

Келіх
Сьпіс зорак у сузор’і Келіха
Лацінская назва	Crater
· у родным склоне	Crateris
· скарот	Crt
Простае ўзьняцьцё	11г
Схіленьне	−16°
Квадрант	SQ2
Плошча	282 кв. гр. (53-е)
Зорак паводле Баера/Флэмстыда	12
Зорак з плянэтамі	6
Зорак ярчэй за 3.00m	0
Зорак у 10 пк (32,62 сьв. г.)	0
Найярчэйшая зорка	δ Crt (Лябрум) (3,57m)
Найбліжэйшая зорка	LHS 2358 (34,86 сьв. г., 10,69 пк)
Мэтэорныя патокі	Эта-Кратэрыды
Памежныя сузор’і	Леў Сэкстант Гідра Груган Дзева
Назіраецца ў шыротах паміж +65° і −90°. Найлепш назіраецца ў 21:00 на працягу красавіка.

Гэта невялікае і цёмнае сузор’е: у ім няма ніводнай зоркі больш як трэцяй зорнай велічыні.

Міталёгія

У старажытнагрэцкай міталёгіі сузор’е асацыявалася зь мітам, паводле якога груган, што прыслужваў Апалёну, замест таго, каб прыпаднесьці вады, гультаяваў, чакаўшы, пакуль сасьпеюць плады смоквы. Па вяртаньні ён прынёс у келіху вадзяную зьмяю, якая бы не давала яму падляцець да ручая. Апалён, зразумеўшы ману, кінуў гругана, келіх і зьмяю на неба. Гэтак, паводле міту, на небе зьявіліся сузор’і Груган, Келіх і Гідра.^[1]