Крк
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Крк (па-харвацку: Krk) — востраў у Адрыятычным моры. Уваходзіць у склад Харватыі. Плошча — 405,78 км². Насельніцтва — 19 286 чалавек (па стане на 2011 год). Адміністрацыйны цэнтар — Крк.
Remove ads
Прырода
Крк — адзін з найбуйнейшых астравоў Харватыі і ўсяго Адрыятычнага мора. Аддзелены ад мацерыка вузкім пралівам (каля 1430 м), празь які ў 1980 годзе быў пабудаваны мост. Сфармаваны пераважна вапнякамі. Паўночныя берагі скалістыя. Паўднёвыя — спадзістыя, са шматлікімі пляжамі. Найвышэйшы пункт — 568 м. На цэнтральных і паўднёвых узгор’ях захаваліся рэшткі шыракалістых і хваёвых лясоў.
Remove ads
Гісторыя
Крк быў населены ў эпоху нэаліту. Знойдзены таксама рэшткі паселішчаў бронзавага веку, жалезнага веку і рымскіх часоў. Відавочна, у пэрыяд знаходжаньня ў складзе Рымскай імпэрыі быў населены выхадцамі з сучаснай Італіі, бо кіраваўся італійскімі законамі. У 49 г. да н.э. недалёка ад Крку адбылася марская бітва паміж Цэзарам і Пампэям.
У раньняе Сярэднявечча ўваходзіў у склад Бізантыі, што было пацьверджана дагаворам 812 году паміж бізантыйскім і франскім імпэратарамі. У гэты час на востраў перасяляліся славяне, якіх адціскалі авары. Відавочна, насельніцтва ў гэты час было зьмешаным, бо крыніцы сьведчаць, што жыхары Крку размаўлялі на «стракатай мове». Акрамя харвацкай мовы, тут доўгі час карысталіся веглійскім дыялектам далмацкай мовы.
У XI стагодзьдзі захоплены вэнэцыянцамі. Яны перадалі ўладу над Кркам мясцовай сям’і Дуджамаў, прадстаўнікі якой атрымалі тытул графаў Крку. Дуджамы выплочвалі Вэнэцыі падаткі, аднак захоўвалі ўнутраную аўтаномію і вялі актыўную зьнешнюю палітыку. У XIII стагодзьдзі яны захапілі таксама частку мацерыковага адрыятычнага ўзьбярэжжа і фармальна падпарадкаваліся Вугоршчыне. У 1430 годзе за іх сям’ёй замацавалася прозьвішча Франкапанаў. Сьцьвярджалася, што яны маюць старажытнае рымскае паходжаньне. Адгалінаваньні Франкапанаў заставаліся дамінуючымі магнатамі Харватыі да сярэдзіны XVII стагодзьдзя.
XIV — XVI стагодзьдзі адзначаныя культурным росквітам Крку. Дзякуючы дзейнасьці графаў, востраў наведвалі многія інтэлектуальныя дзеячы Харватыі. Тут доўгі час карысталіся глаголіцай.
У 1480 годзе Крк зноў адышоў да Вэнэцыі. У 1797 годзе далучаны да Аўстрыйскай імпэрыі. У 1918—1920 гадох акупаваны Італіяй. У 1920 г. стаў часткай Югаславіі. У гады II Сусьветнай вайны зноў акупаваны Італіяй, а ў 1943—1945 гг. — нацысцкай Нямеччынай. Пасьля вайны вярнуўся ў склад Югаславіі. З 1991 году ў складзе незалежнай Харватыі.
Remove ads
Насельніцтва
| Год | 1525 | 1527 | 1539 | 1603 | 1636 | 1727 | 1770 | 1853 | 1880 | 1890 | 1921 | 1931 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 2011 |
| Колькасьць | 10.000 | 10.461 | 8.000 | 6.637 | 5.000 | 8.000 | 9.571 | 15.570 | 18.089 | 22.230 | 20.842 | 20.043 | 17.689 | 16.820 | 14.548 | 13.110 | 19.286 |
Эканоміка
Асновай эканомікі зьяўляюцца сельская гаспадарка, вытворчасьць белага віна і абслугоўваньне турыстаў.
Галерэя
Мост, які злучае з мацерыком
Помнік рыбаку ў Нівіцэ
Карставая пячора Бісеруйка
Пляж каля гораду Башка
Лес на ўзьбярэжжы
Рака
Вонкавыя спасылкі
Крк — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads