Леанід Гаўрылаў
беларускі паэт From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Леанід Рыгоравіч Гаўрылаў (2 лютага 1918, в. Бердыж, Чачэрскі раён — 1941?) — беларускі паэт[1].
Remove ads
Жыцьцяпіс
Вучыўся ў Менскім беларускім пэдагагічным тэхнікуме. Паступіў у Інстытут народнай гаспадаркі, а ў 1936 годзе перавёўся на літаратурны факультэт Гомельскага пэдагагічнага інстытуту. Пасьля заканчэньня інстытуту ў 1940 годзе прызваны ў Чырвоную Армію. Служыў у танкавых войсках мэханікам-вадзіцелем. Зь першых дзён Вялікай Айчыннай вайны — на фронце. Прапаў безь вестак[1].
Творчасьць
Друкаваўся з 1935 году. Вершы Гаўрылава адметныя героіка-рамантычным патасам, лірычнай задушэўнасьцю, мэлядычнасьцю[1].
Друкаваўся ў альманаху «Аднагодкі», у газэтах «Гомельская праўда», «Літаратура і мастацтва», у часопісе «Полымя рэвалюцыі». Нізкі вершаў зьмешчаны ў зборніках «Мы іх не забудзем» (1949), «Крывёю сэрца» (1967). У 1961 г. выйшла кніжка паэзіі «Вернасьць».
Крыніцы
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads