Лебядзіны заказьнік

From Wikipedia, the free encyclopedia

Лебядзіны заказьнік
Remove ads

Лебядзі́ны зака́зьнік — рэспубліканскі біялягічны заказьнік Беларусі, заснаваны ў 1984 годзе на месцы Лебядзінай сажалкі на землях Агракамбінату «Ждановічы» ў Менскім раёне[1] (цяпер Менск).

Хуткія факты Плошча, Краіна ...

Да заснаваньня заказьніка на месцы Лебядзінай сажалкі была торфараспрацоўка. Пасьля яе спыненьня балоцістыя мясьціны засялілі лебедзі, ад якіх заказьнік назвалі Лебядзіным. Да 2014 году назіраньні выявілі ў Лебядзіным заказьніку каля 120 відаў птушак, што складалі 1/3 відавой разнастайнасьці Беларусі. Зь вясны да восені на Лебядзінай сажалцы сустракаўся малы бугай, занесены ў Чырвоную кнігу Беларусі, а таксама качка, хахлатая чэрнядзь, чарацянка і лысуха. Узімку заставаліся лебедзі-шыпуны[2]. На 2016 год Лебядзіны заказьнік быў адзінай прыродаахоўнай дзялянкай Менска і месьціўся ў Цэнтральным раёне сталіцы. Сярод выяўленых на Лебядзінай сажалцы відаў птушак было 8 занесеных у Чырвоную кнігу[3]. На 2017 год у заказьніку дзейнічала экалягічная сьцежка, што была адной зь дзьвюх у Менску[4]

Remove ads

Рэдкія віды

Да 2017 году ў Лебядзіным заказьніку сустракаліся 8 відаў птушак, занесеных у Чырвоную кнігу Беларусі: драч і чубаты жаваранак, што мелі эўрапейскі стан аховы, а таксама шарашчокая паганка, малая чайка, турухтан, вялікі грыцук[5], малы бугай і малая крачка. Таксама адзначаліся яшчэ 4 віды рэдкіх птушак: чырка-траскунок, траўнік, шэрая мухалоўка і звычайны жулан. Гнездаваліся малы бугай і драч. На дзялянцы нізіннага асаковага балота сустракалася 2 віды расьлінаў, занесеных у Чырвоную кнігу: балотны трывостранік і балотны відомец[6].

Remove ads

Галерэя

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads