Луконіца (рака)

Луко́ніца — рака ў Беларусі, левы прыток ракі Шчары (басэйн Нёману). Цячэ ў Слонімскім, Зэльвенскім і Мастоўскім раёнах Гарадзенскай вобласьці. Даўжыня 32 км. Плошча вадазбору 195 км². Выдатак вады ў вусьці 1,1 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 2‰.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Луконіца.

Рака

Луконіца лац. Łukonica
Агульныя зьвесткі
Выток	каля в. Плаўскіх
Вусьце	Шчара
Краіны басэйну	Беларусь
Вобласьці	Гарадзенская вобласьць
Даўжыня	32 км
Сярэднегадавы сьцёк	1,1 м³/с
Плошча басэйну	195 км²
Нахіл воднай паверхні	2 ‰

На рацэ стаіць гістарычнае мястэчка Луконіца.

Пачынаецца на паўднёвым захадзе ад вёскі Плаўскіх Слонімскага раёну, цячэ ў межах Слонімскага ўзвышша, упадае ў Шчару на поўнач ад вёскі Дубраўкі Мастоўскага раёну. Ёсьць невялікія прытокі (левыя), у нізоўі прымае сьцёк з мэліярацыйных каналаў.

Даліна выразная, трапэцападобная, у верхняй і ніжняй плыні вузкая, зьвілістая, шырынёй 200—900 м. Абалона забалочаная, вузкая, яе шырыня 100—500 м. Рэчышча ў верхняй плыні зьвілістае, на працягу 15 км каналізаванае: за 1 км на поўдзень ад вёскі Ярнева ўгару плыньню (1,5 км) і ад вёскі Пруду да вусьця (13,5 км). Берагі стромкія і абрывістыя. Схілы спадзістыя і мерна стромкія, парэзаныя далінамі прытокаў і ярамі^[1].