Любоў Мульменка

Любоў Нікіцічна Мульменка
па-расейску: Любовь Никитична Мульменко

Дата нараджэньня	1 верасьня 1985 (40 гадоў)
Месца нараджэньня	СССР, Пермскі край, Перм
Месца вучобы	PSU Faculty of Philology^[d]
Занятак	драматург і сцэнарыст, журналіст, рэдактар
Гады дзейнасьці	2009
IMDb	ID nm13110811, nm6263533
Сайт	Старонка ў сеціве

Жыцьцё

Вучылася ў ВНУ: Філялягічны факультэт Пермскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту па спэцыяльнасьці «журналістыка» (2008 год) і курсы арт-журналістыкі інстытута «Про артэ» ў Санкт-Пецярбургу (2009 год).

У 2009 годзе пачала выступаць у тэатры. сярож спэктакляў можна назваць «Дык так» (Кіраў, Тэатар на Спаскай, рэж. Барыс Дзьмітрыевіч Паўловіч) і «Альканавэлы» (Масква, Театр.doc, рэж. Валерыя Валянтынаўна Суркова).

З 2010 па 2014 годы ўдзельнічала ў рабоце над тэатральнымі пастаноўкамі Марата Гацалава, Юрыя Муравіцкага, Георга Жэна, Дзьмітрыя Філіпава; ў трупах і лябараторыях «Жывому тэатру — жывога аўтара», «Каралеўскі двор», «Маладыя жанчыны бавяцца вакол Балтыйскага мора», «Міжнародны сабор забаўных жанчын», НЭДРАМА; ў фэстах «Любімаўка», «Тэкстура», «Вялікая перамена», «Прастор рэжысуры».

З 2009 па 2011 год — намесьнік галоўнага рэдактара пермскае сеціўнае газэты «Соль».

Была рэдактарам часопіса «Шпіль», намесьнікам галоўнага рэдактара часопіса «Часопіс таварыш», культурным аглядальнікам газэты «Новы таварыш». У 2012 годзе вяла аўтарскую калёнку на сайте «Lenta.ru».

У 2014 годзе дзьве карціны па яе сцэнарам былі паказаныя на Ратэрдамскім кінафэстывалі. Карціна «Камбінат „Надзея“» (рэжысэр Наталія Мешчанінава) ўдзельнічала ў асноўным конкурсе, карціна «Яшчэ адзін год» (рэж. Аксана Бычкова) — ў конкурсе «Вясёлка» (і ёй далі галоўную ўзнагароду «Вялікі экран»). Яшчэ адна сцэнарная работа Мульменка, карціна «Як мяне завуць» (рэж. Нігіна Сайфулаева), была ўпершыню паказаная на фэстывалі «Кінатаўр» (2014) і мела асобнае прыпамінаньне начальнікаў фэстывалю са сдовамі «за лёгкі подых і цэльнасьць мастацкага рашэньня». Пазьней тыя тры карціны былі паказаныя на дзясятках расейскіх і эўрапейскіх фэстывалях.

Жыве і робіць у Маскве.

Remove ads

Узнагароды

2014 — прэмія «Слова» за сцэнар да карціны «Яшчэ адзін год»
2014 — выстаўленьне на прэмію «Ніка» «Адкрыцьцё года» за сцэнар да карціны «Камбінат „Надзея“»
2019 — выстаўленьне на прэмію «Белый слон» у разрадзе «Лепшы сцэнар» за карціну «Вернасьць»^[1]

Сьпіс карцінаў

2013 — «Дзяўчынкі» (сэрыял, 3 сэзон, ТНТ)
2014 — «Камбінат „Надзея“» (рэжысэр Натальля Мешчанінава)
2014 — «Як мяне завуць» (рэжысэр Нігіна Сайфулаева)
2014 — «Яшчээ адзін год» (рэжысэр Аксана Бычкова)
2015 — «Бяз сьведкаў» (сэрыял, 2 сэзон, Першы канал)
2015 — «Чырвоныя бранзалеты» (12 сэрыяў, рэжысэры Аксана Бычкова, Натальля Мешчанінава)
2016 — «Дзеткі» (сэрыял, ТНТ, рэжысэр Нігіна Сайфулаева)
2016 — «Дарослыя людзі» (рэжысэр Аксана Бычкова)
2017 — «Пра любоў. Толькі для дарослых»
2019 — «Вернасьць»

Выбраныя пастаноўкі

2010 — «Дык так» (рэж. Барыс Паўловіч). Тэатар на Спаскай, Кіраў^[2]
2011 — «Альканавэлы» (рэж. Валерыя Суркова). Театр.doc, Масква.^[3]
2011 — «Горка!» (рэж. Марат Гацалаў). Пракоп'еўскі драматычны тэатар, Масква.^[4]
2012 — «Плыве» (рэж. Д. Бязносаў). Чэхаў-цэнтар, Южна-Сахалінск.^[5]
2013 — «Папа» (рэж. Юры Муравіцкі). Тэатар «18+», Растоў-на-Доне^[6]^[7]^[8]
2014 — «360 градусаў» (рэж. Д. Філіпаў). Цэнтар імя. Мэерхольда, Масква

Remove ads

Любоў Мульменка

Жыцьцё

Узнагароды

Сьпіс карцінаў

П'есы

Выбраныя пастаноўкі

Кнігі

Вонкавыя спасылкі

Крыніцы

Wikiwand - on