Люі дэ Бройль

Люі Віктор П’ер Раймон, 7-й герцаг Бройлі, больш вядомы як Люі дэ Бройль (па-француску: Louis-Victor-Pierre-Raymond, 7ème duc de Broglie, Louis de Broglie; 15 жніўня 1892 — 19 сакавіка 1987) — францускі фізык, ляўрэат Нобэлеўскае прэміі па фізыцы. Адзін з заснавальнікаў квантавае мэханікі.

Люі дэ Бройль
Louis de Broglie
Дата нараджэньня	15 жніўня 1892(1892-08-15)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	Д’еп[d][4]
Дата сьмерці	19 сакавіка 1987(1987-03-19)[1][2][3][…] (94 гады)
Месца сьмерці	Лювэсьен[d]
Месца пахаваньня	могілкі Нёі-сюр-Сэн[d][5]
Месца вучобы	факультэт прыродазнаўчых навук Парыскага ўнівэрсытэту[d] (1924)[6] Ліцэй Жансон-дэ-Саі[d] (1909)[1]
Занятак	фізык
Навуковая сфэра	фізыка
Месца працы	факультэт прыродазнаўчых навук Парыскага ўнівэрсытэту[d][1] Сарбона[1] Institut Henri Poincaré[d][1]
Вядомы як	аўтар ідэі квантава-хвалевага дуалізму
Сябра ў	Лёнданскае каралеўскае таварыства[1], Француская акадэмія[7], Нямецкая акадэмія навук Леапальдына[d], Швэдзкая каралеўская акадэмія навук, Француская акадэмія навук[1], Акадэмія навук СССР[d], Vichy National Council[d], Папская акадэмія навук[d][8], Міжнародная акадэмія квантавых малекулярных навук[d], Амэрыканская акадэмія мастацтваў і навук[d], Нацыянальная акадэмія дэі Лінчэі[d], Расейская акадэмія навук, Індыйская нацыянальная акадэмія навук[d], Міжнародная акадэмія гісторыі навукі[d], Нацыянальная акадэмія навук ЗША, Амэрыканскае філязофскае таварыства[d][9] і Руанская акадэмія навук, літаратуры і мастацтваў[d]
Навуковая ступень	доктар[d][6] (1924)
Навуковы кіраўнік	Пол Лянжэвэн[d]
Вучні	Jean-Pierre Vigier[d]
Бацька	Victor de Broglie[d]
Маці	Pauline Célestine de La Forest d'Armaillé[d]
Узнагароды	Нобэлеўская прэмія ў галіне фізыкі (1929)
Подпіс
Люі дэ Бройль у Вікісховішчы

Жыцьцё і кар’ера

Люі дэ Бройль нарадзіўся 15 жніўня 1892 году ў арыстакратычнай сям’і на поўначы Францыі^[10].

Унёсак у навуку

У 1923 годзе высунуў гіпотэзу, згодна зь якой любая масіўная часьціца, якая рухаецца, непарыўна зьвязаная з хвалевым працэсам пэўнай даўжыні, якая залежыць ад імпульсу часьціцы ${\displaystyle \lambda =h/p}$.

Публікацыі

• Recherches sur la théorie des quanta (Researches on the quantum theory), Thesis, Paris, 1924.
• Ondes et mouvements (Waves and Motions). Paris: Gauthier-Villars, 1926.
• Rapport au 5e Conseil de Physique Solvay. Brussels, 1927.
• La mécanique ondulatoire (Wave Mechanics). Paris: Gauthier-Villars, 1928.
• Matière et lumière (Matter and Light). Paris: Albin Michel, 1937.
• Une tentative d’interprétation causale et non linéaire de la mécanique ondulatoire: la théorie de la double solution. Paris: Gauthier-Villars, 1956.
  • English translation: Non-linear Wave Mechanics: A Causal Interpretation. Amsterdam: Elsevier, 1960.
• Sur les sentiers de la science (On the Paths of Science).
• Introduction à la nouvelle théorie des particules de M. Jean-Pierre Vigier et de ses collaborateurs. Paris: Gauthier-Villars, 1961. Paris: Albin Michel, 1960.
  • English translation: Introduction to the Vigier Theory of elementary particles. Amsterdam: Elsevier, 1963.
• Étude critique des bases de l’interprétation actuelle de la mécanique ondulatoire. Paris: Gauthier-Villars, 1963.
  • English translation: The Current Interpretation of Wave Mechanics: A Critical Study. Amsterdam, Elsevier, 1964.
• Certitudes et incertitudes de la science (Certitudes and Incertitudes of Science). Paris: Albin Michel, 1966.