Лімбург (Нідэрлянды)

Лі́мбург (па-нідэрляндзку: Limburg) — самая паўднёвая з 12 правінцыяў Нідэрляндаў. Знаходзіцца на паўднёвым усходзе краіны і мяжуе з Гельдэрляндам на поўначы, Нямеччынай на ўсходзе, Бэльгіяй на поўдні і захадзе, ды з Паўночным Брабантам на захадзе. Адміністрацыйным цэнтрам правінцыі зьяўляецца места Маастрыхт.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Лімбург.

Лімбург
Limburg
Герб	Сьцяг
Гімн	In 't Bronsgroen Eikenhout
Агульныя зьвесткі
Краіна	Нідэрлянды
Статус	Правінцыя
Адміністрацыйны цэнтар	Маастрыхт
Дата ўтварэньня	1867
Губэрнатар	Тэа Бовэнс[1]
Насельніцтва (2017)	1 116 256 (7-е месца)
Шчыльнасьць	519 чал./км²
Канфэсійны склад	каталікі (78 %) пратэстанты (2%)
Плошча	агулам 2209,22 км² суша 2150,87 км² вада 58,35 км² км² (11-е месца)
Месцазнаходжаньне Лімбургу
Мэдыя-зьвесткі
Код ISO 3166-2	NL-LI
Код аўтам. нумароў	P
Афіцыйны сайт
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Геаграфія

Плошча тэрыторыі — 2 209,22 км² (11-е месца). У правінцыі месьціцца найвышэйшы пункт краіны — гара Вальсэрбэрг (322 м), якая знаходзіцца на нідэрляндзка-бэльгійска-нямецкім памежжы. Увогуле ляндшафт поўдня правінцыі значна адрозьніваецца ад астатняй тэрыторыі краіны, бо тут шмат пагоркаў і ўзвышшаў. Найвялікшая рака — Маас, якая працякае па тэрыторыі ўсёй правінцыі з поўдня на поўнач. Мясцовы нізінны ляндшафт у значнае ступені сфармаваны наносамі гэтае ракі.

На 2017 год найбуйнейшымі камунамі правінцыі зьяўляюцца: Маастрыхт (121 773 жыхары), Вэнлё (101 155 жыхароў), Сытард-Гелеэн (92 758 жыхароў), і Гээрлен (86 766 жыхароў).

Клімат

Клімат Лімбургу, як і астатніх правінцыяў Нідэрляндаў, належыць да лагоднага марскога тыпу з рэгулярнымі залівамі на працягу ўсяго году. Аднак праз тое, што правінцыя ня мае вялікіх вадаёмаў і адносна значна аддалёная ад мора, надвор’е часам мае кантынэнтальныя рысы: ледзь цяплейшае за іншыя рэгіёны краіны лета і ледзь халаднейшая зіма. Прыкметна тое, што вясна прыходзіць у Лімбург раней за паўночныя правінцыі Нідэрляндаў.

Мовы

Правінцыя мае сваю мову — лімбурскую (па-нідэрляндзку: Limburgs), якая з 1997 году зьяўляецца афіцыйнай рэгіянальнай мовай Эўразьвязу, і таму атрымала права на ахову паводле Главы 2 Эўрапейскай хартыі рэгіянальных моваў. Аднак лімбурская мова не прызнаная нідэрляндзкім, бэльгійскім і нямецкім урадамі на афіцыйным узроўні.

На гэтай мове размаўляе прыкладна 1,6 млн чалавек у бэльгійскім і нідэрляндзкім Лімбургу, а таксама ў Нямеччыне. Існуе шмат дыялектаў у лімбурскай мове, амаль кожная вёска ці мястэчка мае свае асаблівыя рысы.