Магнітны струмень

Магнітны струмень, магнітная плынь — скалярная фізычная велічыня, якая характарызуе струмень вэктару магнітнай індукцыі.

Клясычная электрадынаміка

Электрычнасьць · Магнэтызм Электрастатыка Закон Кулёна Прынцып супэрпазыцыі Тэарэма Гаўса Эквіпатэнцыйная паверхня Электрычны дыпольны момант Электрычны зарад Электрычная індукцыя Электрычнае поле Электрастатычны патэнцыял Магнітастатыка Закон Бія — Савара — Лапласа Закон Ампэра Магнітны момант Магнітнае поле Магнітны струмень Электрадынаміка Дыполь Сіла Лёрэнца Ток зруху Уніпалярная індукцыя Раўнаньні Максўэла Электрычны ток Электрарухальная сіла Электрамагнітная індукцыя Электрамагнітнае выпраменьваньне Электрамагнітнае поле Электрычны ланцуг Закон Ома Законы Кірхгофа Індуктыўнасьць Радыёхвалявод Рэзанатар Электрычная ёмістасьць Электрычная праводнасьць Супор Электрычны імпэданс Вядомыя навукоўцы Гэнры Кавэндыш Майкл Фарадэй Андрэ-Мары Ампэр Густаў Робэрт Кірхгоф Джэймз Кларк Максўэл Гэнры Рудольф Гэрц Альбэрт Абрахам Майкэльсан Робэрт Эндрус Мілікэн

прагляд абмеркаваньне рэдагаваць

Пазначаецца звычайна грэцкай літарай Φ, вымяраецца ў сыстэме СІ ў вэбэрах, у сыстэме СГСМ — у максвэлах: магнітны струмень поля велічынёй 1 гаўс праз сантымэтар квадратнай плошчы.

Магнітны струмень празь бясконца маленькую пляцоўку dS вызначаецца як

${\displaystyle d\Phi =BdS\cos \theta }$,

дзе B — значэньне індукцыі магнітнага поля, θ — кут паміж кірункам поля і нармальлю да паверхні. У вэктарнай форме

${\displaystyle d\Phi =\mathbf {B} \cdot \mathbf {dS} }$.

Звычайна вылічаецца праз паверхню, абмежаваную пэўным контурам, напрыклад, контурам, які ўтвараюць праваднікі з токам. Паколькі ў розных пунктах паверхні магнітная індукцыя розная, то праводзіцца інтэграваньне

${\displaystyle \Phi =\int \!\!\!\int \mathbf {B} \cdot \mathbf {dS} }$