Электрастатыка
разьдзел фізыкі, які вывучае узаемадзеяньне нерухомых электрычных зарадаў From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Электраста́тыка — разьдзел фізыкі, які вывучае узаемадзеяньне нерухомых электрычных зарадаў.

Грунтуецца на законе Кулёна, асноўная тэарэма — тэарэма Гаўса. Узаемадзеяньні паміж нерухомымі электрычна зараджанымі часьціцамі (ці целамі) ажыцьцяўляюцца праз электрастатычнае поле.
Тыповыя задачы электрастатыкі — знаходжаньне напружанасьці электрычнага поля (ці электрычнага зрушэньня), створанага сыстэмай электрычных зарадаў, разьмеркаваньня зарадаў па паверхнях праваднікоў пры вядомых іх поўных зарадах ці патэнцыялах кожнага зь іх, вылічэньне энэргіі сыстэмы праваднікоў па іх зарадах і патэнцыялах.
Законы электрастатыкі выкарыстоўваюць у электрычных апаратах, электронна-аптычных прыладах, паскаральніках зараджаных часьціц і іншым.
Remove ads
Асноўныя паняткі і законы
![]() | Гэты разьдзел патрабуе пашырэньня. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, адрэдагаваўшы яго. (28 кастрычніка 2024) |
Асноўнымі паняткамі для электрастатыкі зьяўляюцца электрычны зарад, электрычнае поле й ягоная напружанасьць, дыэлектрычная пранікальнасьць, электрычны патэнцыял, а таксама электраёмістасьць; асноўнымі законамі — закон захаваньня электрычнага зараду, закон Кулёна й тэарэма Астраградзкага-Гаўса.
Закон Кулёна

Сіла ўзаемадзеяньня двух пунктавых нерухомых электрычных зарадаў проста прапарцыйная іх велічыням і і адваротна прапарцыйная квадрату адлегласьці паміж імі. Гэтая сіла накіраваная ўздоўж простай, што злучае гэтыя зарады[5].
Remove ads
Крыніцы
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads