Мартыніка

Мартыні́ка (па-француску: Martinique) — заморскі дэпартамэнт Францыі, які знаходзіцца на карыбскім востраве Мартыніка, у архіпэлягу Наветраных выспаў, паміж двума незалежнымі краінамі: Дамінікай і Сьвятой Люсіяй.

Мартыніка Région Martinique
Сьцяг
Афіцыйная мова	француская
Сталіца	Форт-дэ-Франс
Найбуйнейшы горад	Форт-дэ-Франс
Форма кіраваньня прэфэкт	залежная тэрыторыя Альфрэд Мары-Жан
Плошча  • агульная	1128 км²
Насельніцтва  • агульнае (2008)  • шчыльнасьць	402 000 356,4/км²
СУП  • агульны (2006)  • на душу насельніцтва	Сьпіс краінаў паводле СУП €7,65 млрд €19 029
Валюта	Эўра (EUR)
Часавы пас	DST (UTC-4)
Дамэн верхняга ўзроўню	.mq
Тэлефонны код	+596

Гісторыя

Востраў быў адкрыты Хрыстафорам Калюмбам у 1502 годзе, падчас яго чацьвертага падарожжа ў Амэрыку. Першыя францускія паселішчы ўзьніклі тут у 1635 годзе. З гэтага часу і да нашых дзён востраў належыць Францыі. Францускія плянтатары прывезьлі сюды рабоў, для працы на плянтацыях цукровага трысьнёга. Толькі ў 1848 годзе рабства было забароненае. З гэтага моманту пачала разьвівацца крэольская культура Мартынікі.

У 1946 годзе Мартыніка атрымала статус заморскага дэпартамэнту Францыі. Хоць на востраве існуюць палітычныя партыі, якія патрабуюць атрыманьня незалежнасьці Мартынікі, але іх падтрымлівае толькі 2—4% насельніцтва. Падчас рэфэрэндуму 2003 году большасьць жыхароў выказалася за захаваньне статусу заморскага дэпартамэнту Францыі. Мартыніка, як частка Францыі ўваходзіць у склад Эўрапейскага Зьвязу.

Палітыка

Мартыніка адначасова мае статус дэпартамэнту і адміністрацыйнага рэгіёну Францыі, што азначае, што яна мае сваіх прадстаўнікоў у францускім парлямэнце, якія выбіраюцца на прамых выбарах. Востравам кіруе прэфэкт, які ўзначальвае генэральную раду.

Мартыніка дзеліцца на 34 раёны.

Геаграфія

Мартыніка — гарысты востраў вульканічнага паходжаньня. На ім знаходзіцца некалькі вульканаў, самы вядомы зь якіх Мантан Пэле (1397 м). Падчас яго вывяржэньня 8 траўня 1902 году было поўнасьцю зьнішчанае ўзьбярэжнае паселішча Сэнт-Пэрэ. Загінула 30 тыс. чалавек. Апошняе вывяржэньне адбылася ў 1929 годзе.

Клімат вострава экватарыяльны, сярэдняя тэмпэратура вагаецца ад 24 °C да 28 °C. Сярэднегадавая колькасьць ападкаў складае 1250 мм на ўзьбярэжжы і 5000 мм у горных раёнах.

Значная плошча вострава пакрытая трапічнымі лясамі.

Эканоміка

Эканоміка вострава заснаваная на сельскай гаспадарцы і турызьме. Урадлівая зямля падзеленая паміж плянтацыямі на якіх вырошчваюцца цукровы трысьнёг, бананы і экзатычныя кветкі, маніёк, бататы. Разьвіцьцё атрымала і жывёлагадоўля.

Прамысловасьць Мартынікі сканцэнтраваная вакол перапрацоўкі прадукцыі сельскай гаспадаркі і вытворчасьць рому.

Асноўным зьнешнегандлёвым партнэрам Мартынікі зьяўляецца Францыя.

Востраў наведваюць турысты з Францыі і Злучаных Штатаў Амэрыкі.

Дэмаграфія

Этнічны склад насельніцтва Мартынікі вельмі складаны. Тут жывуць мурыны, мулаты, кітайцы, крэолы і эўрапейцы. Большая частка насельніцтва — хрысьціяне, афіцыйнай мовай зьяўляецца француская, але таксама ўжываецца і крэольская.

Вонкавыя спасылкі

Мартыніка — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў