Марыё П’юза

Марыё П’юза (па-ангельску: Mario Puzo; 15 кастрычніка 1920 — 2 ліпеня 1999) — амэрыканскі пісьменьнік італьянскага паходжаньня, крытык, сцэнарыст і белетрыс.

Марыё П’юза
анг. Mario Puzo
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	15 кастрычніка 1920(1920-10-15)[1][2][3][…] Нью-Ёрк, Нью-Ёрк, ЗША
Памёр	2 ліпеня 1999(1999-07-02)[1][2][3][…] (78 гадоў) Лонг-Айлэнд[d], Нью-Ёрк, ЗША
Пахаваны	Паўночныя Бабілёнскія могілкі[d][4]
Сужэнец	Эрыка П’юза[d]
Дзеці	Dorothy Ann Puzo[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	навэліст, сцэнарыст, пісьменьнік, пісьменьнік навуковай фантастыкі, дыплямат
Гады творчасьці	1955—1999
Кірунак	раманіст, сцэнарыст, пісьменьнік
Жанр	дэтэктыў
Мова	ангельская[5]
Узнагароды	Прэмія Гільдыі сцэнарыстаў Амэрыкі[d] прэмія «Г’юга» за найлепшую драматычную пастанову[d] (1979)
Подпіс
Марыё П’юза ў Вікісховішчы
http://www.mariopuzo.com/

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў Нью-Ёрку ў сям’і італьянскіх імігрантаў. Падчас Другой сусьветнай вайны служыў у частках ВВС ЗША ва Ўсходняй Азіі і Нямеччыне. Вучыўся ў Нью-Ёрскай Новай школе сацыяльных досьледаў і ў Калюмбійскім унівэрсытэце.

Прыкладна 20 гадоў працаваў у дзяржаўных установах ЗША і за граніцай. З 1963 году пачаў працаваць пазаштатным журналістам і зрабіўся прафэсійным літаратарам.

Першая кніга «Арэна сумраку» выйшла ў 1955 годзе. Дзеяньні раману адбываюцца ў пасьляваеннай Нямеччыне. У цэнтры сюжэту гісторыя каханьня амэрыканскага жаўнера Ўолтэра Москі, які чакаў на вяртаньне сваёй часткі дахаты, і нямецкай дзяўчыны Гэлы. Наступны раман «Шчасьлівая вандроўніца», выйшаў у 1965 годзе і прысьвячаўся нялёгкай долі італьянскіх мігрантаў у ЗША падчас Вялікай дэпрэсіі.

Вядомасьць пісьменьніку прынёс выдадзены ў 1969 годзе раман «Хросны бацька» пра асновы і законы гонару італьянскай мафіі, карупцыю, гвалтоўнага і шляхетнага гангстэра дона Карлеонэ. У 1970-я раман зрабіўся бэстсэлерам. У 1972 годзе паводле раману быў зьняты фільм, сцэнар да якога напісаў сам П’юза.

Памёр літаратар ад сардэчнай недастатковасьці ў сваёй хаце ў Бэй-Шоры, Лонг-Айлэнд.

Ягоны раман «Амэрта» быў выдадзены ў 2000 годзе пасьля сьмерці, а раман — «Сям’я» (надрукаваны ў 2001 годзе) — скончыла Кэрал Джына, удава пісьменьніка.