Мроя
беларускі рок-гурт From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
«Мро́я» — беларускі рок-гурт.
Remove ads
Гісторыя
Гурт «Мроя» заснаваны ў 1981 годзе студэнтамі другога курсу Менскай мастацкай вучэльні Лявонам Вольскім ды Ўладзімерам Давыдоўскім. Вольскі сьпяваў ды граў на польскім сынтэзатары-іёніцы, Давыдоўскі спачатку граў на бас-гітары, потым — на барысаўскай «Фарманце». Неўзабаве да гурту далучыўся школьны знаёмы Давыдоўскага Юрась Ляўкоў, які пачаў граць на бас-гітары. Потым далучыўся аднагрупнік Вольскага Алег Дземідовіч і пачаў граць на барабанах. Гурт спачатку ўзяў назву «Эскалатор». Першы канцэрт адбыўся 7 лістапада 1981 году. Спачатку песьні ствараліся й выконваліся па-расейску, але паступова гурт перайшоў на беларускія песьні. Музычны стыль фармаваўся пад уплывам такіх гуртоў, як «The Beatles» ды «Машина времени(d)». Рэпэтыцыі праводзіліся спачатку ў цесным пакойчыку ў вучэльні, потым у розных службовых памяшканьнях (нават у вёсцы Дзегцяроўка). У 1984 годзе «Мроя» выступіла з вулічным канцэртам у Траецкім прадмесьці, на якім прысутнічаў Піт Паўлаў. У 1985 годзе пасьля заканчэньня вучэльні Лявона, Уладзімера ды Алега забралі на тэрміновую службу ў войска. Улетку 1986 году гурт сабраўся зноў. На першых этапах гурт запісаў некалькі альбомаў на магнітных касэтах, актыўна канцэртаваў, рэпетыцыі праходзілі ў сутанэньнях Дому літаратара. У 1987 годзе Талака зладзіла паход супраць будаўніцтва Дзьвінскай ГЭС, у якім прынялі ўдзел і музыкі Мроі. За гэты ўдзел іх пазбавілі магчымасьці рэпетаваць у доме літаратара. У 1989 годзе — падчас перабудовы «Мроя» запісала кружэлку на перасоўнай студыі «Мэлёдыя» «Дваццаць восьмая зорка», гукарэжысэрам якога быў Аляксандар Шцільман. Пасьля зыходу Ўладзімера Давыдоўскага 10 верасьня 1989 году тры гады ў гурце граў Венедыкт Конеў-Пятушкевіч. 24 верасьня 1989 году гурт выступіў на фэстывалі «Чырвона рута» ў Чарнаўцах, дзе выканалі песьні «Шмат», «Аўстралійская полька» ды «Мама-мафія». Напрыканцы красавіка 1990 года Мроя разам з гуртамі Мясцовы час, Кадэцкі корпус, Грамада і Муха выступіла на дабрачынным канцэрце «Ахвяруем дзецям Чарнобыля» у Віцебску[1]. Напрацягу 1992—1993 гадоў у гурце зьмянілася некалькі гітарыстаў, якія не адпавядалі стылістыцы «Мроі». У 1993 годзе пры дапамозе Згуртаваньня беларусаў сьвету на кампакт-касэтах выйшла складанка «Выбраныя песьні 1989—1993», у якую ўвайшлі новыя песьні. Часткова з-за рознагалосьсяў у самім гурце, часткова з-за канкурэнцыі з боку іншых — больш маладых гуртоў у верасьні 1994 годзе ўдзельнікі «Мроі» прыпыняюць працу з-за фармальных прычын. Праз пэўны час было прынятае рашэньне ўзяць назву гурта N.R.M. і зьмяніць музычны стыль.
У 2009 годзе на юбілейным, 20-м «Басовішчы» гурт часова адрадзіўся дзеля выкананьня стосу старых песьняў у аўтэнтычнай вопратцы. У гэтым жа годзе BMA-group зрабіла перавыданьне альбому «Дваццаць восьмая зорка» на CD, у якое ўключыла дзьве дадатковыя песьні і відэа з канцэрту ў 1993-м годзе.
Remove ads
Удзельнікі
- Лявон Вольскі — сьпеў, клявішныя (1981—1994)
- Уладзімер Давыдоўскі — гітара (1981—1989)
- Юрась Ляўкоў — бас-гітара (1981—1994)
- Алег Дземідовіч — бубны, сьпеў (1981—1994)
- Сяргей Лоскутаў — бубны, потым гітара (1981)
- Венедыкт Конеў-Пятушкевіч — гітара (1989—1992)
- Алег Піпін — гітара (1992)
- Леанід Шырын — гітара (ліпень, 1992)
- Віктар Шот — гітара (верасень, 1992)
- Юрась Цянкевіч — пэркусія (ад 1992)
- Віктар Смольскі — гітара (1993)
- Піт Паўлаў — гітара (1993—1994)
Remove ads
Храналёгія

Дыскаграфія
Альбомы
- Стары храм (1984 — дэма кампакт-касэта, 1986)
- Зрок (1987 — кампакт-касэта)
- Студыя БМ (1988—1989 — кампакт-касэта)
- Дваццаць восьмая зорка («Мэлёдыя», 1989, перавыдадзены ў 1997 і 2009)
- Біяполе (1990 — кампакт-касэта, перавыдадзены ў 1997)
Усе альбомы студыйныя. Першыя два альбомы пазьней не выдаваліся.
Складанкі
- Лепшыя песьні з праграмаў 1987—1990 гадоў («Ковчег», 1992)
- Выбраныя песьні 1989—1993 (ЗБС, 1993)[2]
Remove ads
Супольныя праекты
- Рок супраць рэвалюцыяў (жывы запіс «Глыток віна і луста хлеба» ды «Дзяўчына з чароўнаю ўсьмешкай», 1993)
- Генералы айчыннага року («Я рок-музыкант», 2004)
- Чарнобыльскі вецер («Шмат», 2006)
- Дыхаць! («Краіна крывавых дажджоў», 2006)
У праект «Рок супраць рэвалюцыяў» увайшлі дзьве песьні, якія ня трапілі ў альбомы, у запісе ўдзельнічаў Піт Паўлаў.
Узнагароды
- Прыз глядацкіх сымпатыяў на фэсьце «Рок-крок» (1988, Горадня)
- Ляўрэаты фэсту «Тры колеры — 3» (1990)
- Ляўрэаты фэсту «Басовішча» (1991, Польшча)
Крыніцы
Літаратура
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads