Чарнаўцы
места ва Ўкраіне From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Чарнаўцы́ (па-ўкраінску: Чернівці, Černiwci) — места на поўдні заходняй часткі Ўкраіны, на рацэ Пруце. Адміністрацыйны цэнтар Чарнавіцкай вобласьці. Плошча 153 км². Насельніцтва на 2024 год — 259 000 чал. Знаходзяцца за 408 км на паўднёвы захад ад Кіева, за 40 км ад украінска-румынскай граніцы. Вузел чыгуначных і аўтамабільных шляхоў.
Remove ads
Чарнаўцы — палітычны, культурны і рэлігійны цэнтар Букавіны.
Remove ads
Этымалёгія назвы
Назва места пайшла ад фартэцыі, якая ў «Сьпісе гарадоў рускіх далёкіх і блізкіх» згадваецца як Чэрн на Пруце.
Гісторыя
- XII стагодзьдзе: узьнікненьне Чарнаўцоў згодна з археалягічнымі зьвесткамі.
- XIV стагодзьдзе: у складзе Малдовы, памежнае паселішча.
- 1408: першы ўспамін пра Чарнаўцы ў грамаце малдаўскага гаспадара Аляксандра Добрага ў зьвязку з мытнай дамовай, якую ён склаў зь Львоўскімі купцамі.
- 1488: цэнтар павету, атрымалі Магдэбурскае права.
- XV—XVIII стагодзьдзі: места неаднаразова цярпела ад ваенных канфліктаў, у выніку чаго прыйшло ў заняпад.
- 1538: апынуліся пад уладай Турэччыны.
- 1775: перайшлі да Аўстрыі, цэнтар вайсковай адміністрацыі Букавіны.
- 1786: цэнтар вобласьці ў складзе Галічыны.
- 1849: цэнтар аўтаномнага краю Букавіна.
- 1866: адкрыцьцё чыгункі Чарнаўцы — Львоў.
- 1875: заснаваньне Чарнавіцкага ўнівэрсытэту.
- 1873: рэзыдэнцыя Букавінскіх мітрапалітаў.
- 3 лістапада 1918: згодна з рашэньнем народнага веча Чарнаўцы далучыліся да Ўкраіны.
- 11 лістапада 1918: места заняла румынскае войска, з 28 лістапада — у складзе Румыніі.
- 1940: СССР анэксаваў Чарнаўцы разам з паўночнай Букавінаю, у складзе УССР.
- 6 ліпеня 1941 1941 — 29 сакавіка 1944: знаходзіліся пад нямецка-румынскай акупацыяй.
Remove ads
Насельніцтва
- XIX стагодзьдзе: 1890 год — 54,2 чал., зь іх немцаў і габрэяў — 27 192 чал. (51,3 %), украінцаў — 10 384 чал. (19,6 %), румынаў — 7624 чал. (14,4 %), палякаў, мадзьяраў і інш. — 7808 чал. (14,7 %).[2]
- XX стагодзьдзе: 1939 год — 106 тыс. чал.; 1959 год — 152 тыс. чал.; 1970 год — 187 тыс. чал.; 1977 год — 214 тыс. чал.[3]; 1991 год — 259 тыс. чал.[4]
- XXI стагодзьдзе: 2001 год — 240,6 тыс. чал., зь іх украінцаў — 79,9 %, расейцаў — 11,3 %, беларусаў — 0,4 %, палякаў — 0,6 %, малдаванаў — 1,6 %, румынаў — 4,5 %.[5]
Мова
Эканоміка
Прадпрыемсты лёгкай, машынабудаўнічай і мэталаапрацоўчай, харчовай, хімічнай і дрэваапрацоўчай прамысловасьці.
Славутасьці

- Гістарычная забудова места XIX—XX стагодзьдзяў;
- Касьцёл езуітаў (1893—1894);
- Корпус Чарнавіцкага ўнівэрсытэту (1874—1875);
- Мескі тэатар (1904—1905);
- Ратуша (1843—1847);
- Рэзыдэнцыя Букавінскіх мітрапалітаў (з 1956 — адзін з будынкаў Чарнавіцкага ўнівэрсытэту);
- Сабор катэдральны (1844—1864);
- Царква армянска-грэгарыянская (1869—1875, цяпер — арганная заля);
- Царква грэка-каталіцкая (1825—1830);
- Царква Сьв. Міколы (1607);
- Царква Сьв. Параскевы Пятніцы (1862);
- Царква Сьв. Тройцы (1774);
- Царква Сьв. Юрыя (Георгія, 1767);
- Царква Ўсьпеньня Прасьв. Багародзіцы (1783);
- Чыгуначны вакзал (1898—1903);
Remove ads
Галерэя
- Мэдычны ўнівэрсытэт
- Царква Сьв. Міколы
- Сабор катэдральны
- Чыгуначны вакзал
- У цэнтры места
- Ратуша
- Гатэль Брыстоль
Месты-сябры
Асобы
- Міла Куніс — амэрыканская акторка
- Арсень Яцанюк — украінскі дзяржаўны дзяяч, эканаміст, праўнік
Крыніцы
Літаратура
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads