Мікола Азараў

Міко́ла Я́навіч Аза́раў (па-ўкраінску: Микола Янович Азаров), пры нараджэньні Мікала́й Яа́навіч Па́хла (17 сьнежня 1947, Калуга, Калуская вобласьць, РСФСР, СССР) — украінскі палітычны і дзяржаўны дзяяч.

Мікaлaй Азараў лац. Mikałaj Azaraŭ
па-ўкраінску: Микола Янович Азаров
14-ы прэм’ер-міністар Украіны
11 сакавіка 2010 — 28 студзеня 2014
Прэзыдэнт	Віктар Януковіч
Папярэднік	Юлія Цімашэнка
Наступнік	Арсень Яцанюк
17-ы першы віцэ-прэм’ер-міністар Украіны, 9-ы міністар фінансаў Украіны
4 жніўня 2006 — 18 сьнежня 2007
Папярэднік	Станислав Сташэўскі Віктар Пінзенік
Наступнік	Аляксандар Турчынаў Віктар Пінзенік
в. а. прэм’ер-міністра Ўкраіны
5 студзеня 2005 — 24 студзеня 2005
Прэзыдэнт	Леанід Кучма Віктар Юшчанка
Папярэднік	Віктар Януковіч
Наступнік	Юлія Цімашэнка
в. а. прэм’ер-міністра Ўкраіны
7 сьнежня 2004 — 28 сьнежня 2004
Прэзыдэнт	Леанід Кучма
Папярэднік	Віктар Януковіч
Наступнік	Віктар Януковіч
14-ы першы віцэ-прэм’ер-міністар Украіны, 7-ы міністар фінансаў Украіны
26 лістапада 2002 — 4 лютага 2005
Прэзыдэнт	Леанід Кучма Віктар Юшчанка
Папярэднік	Алег Дубіна Ігар Юшко
Наступнік	Анатоль Кінах Віктар Пінзенік
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	17 сьнежня 1947 (77 гадоў) Калуга, РСФСР, СССР
Партыя	Партыя рэгіёнаў Украіны
Адукацыя	Маскоўскі дзяржаўны ўнівэрсытэт
Сужэнец	Людміла Азарава
Дзеці	Аляксей
Бацька	Яан Пахла
Маці	Кацярына Квасьнікава
Узнагароды	Ордэн Князя Яраслава Мудрага V ступені Ордэн За заслугі ІІ ступені (Украіна) Ордэн За заслугі ІІ ступені (Украіна) Ордэн «За заслугі» III ступені Афіцэр ордэна вялікага князя Гедыміна Кавалер Вялікага крыжа Ордэна Рыў-Бранку
Подпіс

Прэм’ер-міністар Украіны (2010—2014). Лідэр Партыі рэгіёнаў. Дэпутат Вярхоўнай рады Ўкраіны некалькіх скліканьняў. Доктар геоляга-мінэралягічных навук (1986), прафэсар (1991).

Раней займаў пасаду першага віцэ-прэм’ера і міністра фінансаў Украіны (двойчы — у 2002—2005 і ў 2006—2007, абодва разы ва ўрадзе Віктара Януковіча), быў кіраўніком дзяржаўнай падатковай адміністрацыі Ўкраіны (1996—2002).

28 студзеня 2014 году падаў у адстаўку з пасады старшыні ўраду Ўкраіны, бо ў той дзень Вярхоўная Рада Ўкраіны скасавала ўведзеную 16 студзеня крымінальную адказнасьць за пікетаваньне будынкаў органаў дзяржаўнай улады і ладжаньне вулічных сходаў, якія тым часам адбываліся ў ходзе Эўрамайдану^[1].