Мікола Воранаў

Мікола (Мікалай Гаўрылавіч) Воранаў (13 сьнежня 1936, в. Віры, Гарадоцкі раён — 23 студзеня 2005, Шаркоўшчына^[1]) — беларускі пісьменьнік.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Воранаў (неадназначнасьць).

Мікола Воранаў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	13 сьнежня 1936(1936-12-13) Вірок, Палоўскі сельсавет, Сураскі раён, БССР, СССР
Памёр	23 студзеня 2005(2005-01-23) (68 гадоў) Шаркоўшчына, Віцебская вобласьць, Беларусь
Пахаваны	Шаркоўшчына
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік

Жыцьцяпіс

Пасьля сканчэньня сямігодкі працаваў у леспрамгасе, Задзьвінскай МТС, служыў у ВМФ на Балтыцы. Пасьля дэмабілізацыі супрацоўнічаў з сураскай, аршанскай, сеньненскай раённымі газэтамі, незадоўга да выхаду на пэнсію — працаваў у шаркаўшчынскай раённай газэце «Кліч Радзімы». Жыў у Шаркоўшчыне.

Творчасьць

Літаратурнай працай пачаў займацца ў 1952 годзе. Яго вершы і замалёўкі друкаваліся ў часопісе «Советский моряк», газэтах «Страж Балтыкі», «Советский флот».

Першае апавяданьне «Прымак» апублікавана ў 1963 годзе ў газэце «Віцебскі рабочы». Выйшлі зборнікі апавяданьняў і аповесьцей «Ветраны дзень» (1976), «Перад адлігай» (1984). У часопісе «Маладосць» надрукаваны аповесьці «Завея», «Вадалазы», у тыднёвіку «Літаратура і мастацтва» — апавяданьні «Чалавек з дарогі», «Цёплая восень», «Раньнія замаразкі», «Суседзі» і іншыя.

Апавяданьні Міколы Воранава перакладаліся на баўгарскую, расейскую, украінскую, чуваскую мовы.