Міхаіл Булгакаў

Міхаі́л Афана́сьевіч Булга́каў (15 траўня 1891, Кіеў — 10 сакавіка 1940) — расейскі пісьменьнік.

Міхаіл Булгакаў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	3 (15) траўня 1891[1] Кіеў, Расейская імпэрыя[2][3][4]
Памёр	10 сакавіка 1940(1940-03-10)[2][4][5][…] (48 гадоў) Масква, СССР[2][4]
Пахаваны	Новадзявочыя могілкі[6]
Бацькі	Апанас Булгакаў[d]
Сужэнец	Тацяна Лапа[d], Любоў Белазерская[d] і Алена Булгакава[d][7]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	навэліст, драматург, лекар, сатырык, навэліст, лібрэтыст, сцэнарыст, пісьменьнік навуковай фантастыкі, пісьменьнік, журналіст, тэатральны рэжысэр, актор, лекар-пісьменьнік, хірург, біёграф, празаік
Гады творчасьці	1919 — 1940
Жанр	сатыра, містычная літаратура[d], навуковая фантастыка, аповесьць[d] і апавяданьне
Мова	расейская мова[8][9]
Значныя творы	«Майстар і Маргарыта»
Подпіс
Міхаіл Булгакаў у Вікісховішчы
http://bulgakov.ru/

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Булгакаў (неадназначнасьць).

Біяграфічныя зьвесткі

Скончыў мэдыцынскі факультэт Кіеўскага ўнівэрсытэту (1916). Працаваў земскім доктарам у Смаленскай губэрні. У 1919 годзе пачаў прафэсійна займацца літаратурай. Супрацоўнічаў з газэтай «Гудок» (1922—1926). Літаратурная крытыка канца 1920-х гадоў адмоўна ацэньвала творчасьць М. Булгакава, яго творы не друкаваліся, п’есы былі зьняты са сцэны. З пачатку 1930-х гадоў працаваў рэжысэрам-асыстэнтам МХАТу, інсцэніраваў «Мёртвыя душы» М. Гогаля (1932).

Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках.

Творчасьць

У 1925—1926 гадох Міхаіл Булгакаў апублікаваў «Запіскі маладога лекара». Першы зборнік сатырычных апавяданьняў «Д’ябаліяда» (1925) выклікаў спрэчкі ў друку. У рамане «Белая гвардыя» (1925—1927), п’есах «Дні Турбіных» (напісана па матывах гэтага раману), «Бег» (1926—1928) паказаны настроі старой расейскай інтэлігенцыі, еднасьць яе з народам, роздум пра шляхі і выбар, думкі пра «белы рух» і лёс Расеі. У камэдыях «Зойчына кватэра» (паст. 1926) і «Барвовы востраў» (паст. 1928) высьмейвае быт і норавы нэпманскага асяродзьдзя, парадыруе звычкі абмежаванага тэатральнага сьвету. У сатырычна-фантастычных аповесьцях «Фатальныя яйкі» (1925) і «Сабачае сэрца» (1925) сьцьвярджэньне этычнай адказнасьці інтэлігенцыі за вынікі сацыяльнага экспэрымэнту. «Майстар і Маргарыта» (1929—1940) своеасаблівая форма філязофскага раману, дзе сумешчаны гісторыка-легендарны, сучасна-бытавы і містыка-фантастычны пляны дзеяньня. У ім адлюстравана складанасьць жыцьця, вечная барацьба сіл стварэньня і разбурэньня. У гістарычных драмах «Кабала сьвятош» («Мальер», 1930—1936) і «Апошнія дні» («Пушкін», 1934—1935), у біяграфічнай аповесьці «Жыцьцё пана Мальера» (1932—1933) паказвае несумяшчальнасьць сапраўднага мастацтва з дэспатызмам манархіі. Незакончаны «Тэатральны раман» («Запіскі нябожчыка», 1936—1937) — іранічная перафраза гісторыі МХАТу 1920-х г., ён спалучае ў сабе споведзь і сатыру.

Міхаіл Булгакаў — майстар дасканалай тэхнікі, імклівага сюжэту, валодаў жывою, гнуткаю мовай.

Выбраная бібліяграфія

• Собр. соч. Т. 1-5. — Мн., 1989—1990.
• Записки на манжетах. — М., 1988.

Беларускія пераклады

• Майстар і Маргарыта / пер. А. Жук. — Мн., 1994. (Скарбы сусветнай літаратуры)