Надзея Мікуліч

Надзе́я Анато́леўна Міку́ліч (нар. 14 студзеня 1953) — беларуская сьпявачка, кампазытарка. Заслужаная артыстка Рэспублікі Беларусі.

Надзея Мікуліч
Дата нараджэньня	14 студзеня 1953 (72 гады)
Месца нараджэньня	Скідзельскі раён, Гарадзенская вобласьць, БССР, СССР
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Месца вучобы	Гуманітарны каледж (Гродна)[d]
Прафэсія	сьпявачка, кампазытарка
Гады дзейнасьці	з 1971
Сябра ў	Беларускі саюз музычных дзеячоў[d]
Жанры	папулярная музыка
Інструмэнты	гітара, губны гармонік, акардэон, балалайка, домра
Гурты	«Верасы» «Чараўніцы» Белдзяржфілярмонія
Узнагароды

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Мікуліч.

Жыцьцяпіс

Навучалася ў Гарадзенскай музычна-пэдагагічнай вучэльні, займалася баскетболам, выступала ў жаночым вакальна-інструмэнтальным ансамблі «Чараўніцы»^[1].

У 1972—1980 была вакалісткай ВІА «Верасы». Стала першай выканаўцай песьні Эдуарда Ханка «Малиновки заслыша голосок»^[1], а таксама «Любишь не любишь», «Чур-чура», «Зарянка», «Я живу в заповедном краю», «Пусть будет мир цветным» («Белым будь снег и чистым»), вельмі папулярных у СССР у пачатку 1980-х рокаў.

З ансамблю Надзея сышла ў дэкрэтны адпачынак, але назад ужо не вярнулася. Голас на пэўны час зьнік, пасьля вярнуўшыся ўжо больш нізкім.

Надзея Мікуліч выконвае песьні беларускіх, расейскіх кампазытараў ды ўласныя. Сярод апошніх — «Ой, бяда», «Тем, кто любит», «Родимый дом», «Только мама» й іншыя. Зь песьняй «Ксеня» Ўладзімера Будніка, якую шмат хто лічыць народнай, Надзея Мікуліч стала дыпляманткай Усесаюзнага конкурсу артыстаў эстрады.

Выпусьціла 4 аўдыяальбомы, 3 кампакт-кружэлкі.

Сям’я

Муж Надзеі Барыс Белы працаваў адміністратарам калектыву «Верасы»^[1]. Цяпер выступае на сольных канцэртах, часам разам з Рыгорам Палішчуком.

Дыскаграфія

• «Тем, кто любит» (2005)
• «Святая муза» (2008)
• «Я вернусь» (2008)

Літаратура

• Д.П. МІКУЛІЧ НАДЗЕЯ (Микулич Надежда, Mikulich Nadzeya) // Энцыклапедыя беларускай папулярнай музыкі (бел.) / уклад. Дз. Падбярэзскі і інш. — Мінск: Зміцер Колас, 2008. — С. 181–182. — 368 с. — 2000 ас. — ISBN 978-985-6783-42-8