Начніца сажалкавая

Начніца сажалкавая (Myotis dasycneme) — від рукакрылых сысуноў сямейства вечарнікавых (гладканосых^[1]). Пастановай Міністэрства Прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяродзьдзя Рэспублікі Беларусь № 26 ад 9 чэрвеня 2014 г уключаная ў сьпіс рэдкіх відаў дзікіх жывёл^[2].

Начніца сажалкавая
Клясыфікацыя
Царства	Жывёлы
Тып	Хордавыя
Падтып	Хрыбетныя
Надкляса	Чатырохногія
Кляса	Сысуны
Падкляса	Зьвяры
Інфракляса	Пляцэнтарныя
Атрад	Рукакрылыя
Сямейства	Вечарнікавыя
Род	Начніца (Myotis)
Від	Начніца сажалкавая
Бінамінальная намэнклятура
Myotis dasycneme (Boie, 1825)
Арэал
Начніца сажалкавая на Віківідах  Начніца сажалкавая ў Вікісховішчы ITIS 632011 ·

Вонкавы выгляд

Даўжыня цела 51–73 мм^[1], размах крылаў 20–30 см, вага 14–20 г. Шэрсьць доўгая і густая. Верх ад сярэдня- да цёмна-шэра-карычневага колеру. Ніз ад бела-шэрага да жоўта-шэрага колеру. Морда карычняватая. Вушы карычнева-шэрыя, адносна кароткія. Перапонкі крылаў карычнева-шэрыя. Ступні вялікія. Хвост доўгі і цалкам уключаны ў вялікі уропатагіум.

Распаўсюджваньне

Сустракаецца ў Эўропе, Азіі (Казахстан і Сібір), ад 0 да 1500 м. Улетку гэты від гняздуецца ў нізінных раёнах з вадаёмамі, лугамі і лясамі, а зімовыя лежні сустракаюцца і ў перадгор’ях.

Лад жыцьця

Сілкуецца ў асноўным дробнымі лускакрылымі, жукамі, аўсянікамі і двукрыльнымі, якіх ловяць над вадой на вышыні 5–20 см. Часта ўпадае ў спячку ў падземных месцах пражываньня — ад натуральных пячор да скляпоў і бункераў.