Паблё Нэруда

Па́блё Нэру́да (па-гішпанску: Pablo Neruda) (12 ліпеня 1904 — 23 верасьня 1973) — паэтычны псэўданім і ад 1946 году сапраўдныя юрыдычныя імя і прозьвішча чылійскага паэта Рыка́рда Эльесэ́ра Нэфталі́ Рэ́еса Басаа́льта (па-гішпанску: Ricardo Eliecer Neftalí Reyes Basoalto), ляўрэата Нобэлеўскае прэміі ў галіне літаратуры 1971 году, аднаго з найвыбітнейшых гішпанамоўных паэтаў ХХ стагодзьдзя. Асабістым сакратаром Паблё Нэруда быў Хорхэ-Энрыке Адум.

Паблё Нэруда
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	12 ліпеня 1904(1904-07-12)[1][2][3][…] Параль[d], Чылі[4]
Памёр	23 верасьня 1973(1973-09-23)[1][2][3][…] (69 гадоў) Сант’яга-дэ-Чылі, Чылі[4]
Пахаваны	Isla Negra[d]
Бацькі	José del Carmen Reyes Morales[d] Rosa Neftalí Basoalto Opazo[d]
Сужэнец	Delia del Carril[d], Marijke Antonieta Hagenaar Vogelzang[d] і Matilde Urrutia[d]
Дзеці	Malva Marina Reyes Hagenaar[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт, дыплямат, палітык, пясьняр, аўтабіёграф, пісьменьнік
Гады творчасьці	1922 — 1973
Жанр	паэзія і проза
Мова	гішпанская мова[5][6] і француская мова[7]
Узнагароды	Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры (1971) premio a la literatura[d] (1945) Міжнародная прэмія Міру[d] (1955) ганаровы доктар Нацыянальнага ўнівэрсытэту Сан-Маркас[d] Atenea awarding[d] (1964) Міжнародная прэмія Віярэджа-Вэрсылія[d] (1967) прэмія Гравэмаера за музычную кампазыцыю[d] (2008) honorary doctor of the Pontifical Catholic University of Chile[d] Залаты вянок[d] (1972)
Подпіс
Паблё Нэруда ў Вікісховішчы

Паблё Нэруда пад час фаналягічных запісаў. Бібліятэка Кангрэсу ЗША (1966)

За псэўданім узяў прозьвішча чэскага паэта Яна Нэруды.

Беларускія пераклады

• Крыві бунтоўнай кроплі: Выбр. лірыка / П. Нэруда; Пер., уклад., заўв. і рэд. К. Шэрмана. — Мн.: Маст. літ., 1976.