Раманізацыя беларускай мовы

Раманіза́цыя альбо запіс лацінскім пісьмом беларускага тэксту — сыстэма пісьма, прызначаная для трансьлітарацыі беларускай мовы з кірылічнага альфабэту ў лацінскі альфабэт.

Паводле сусьветнай практыкі, пры наяўнасьці ў пэўнай мове традыцыйнага лацінскага альфабэту ўсе ўласныя назвы (ня толькі геаграфічныя), якія належаць гэтай мове, мусяць нязьменна перадавацца ў лацінапісьмовай прасторы іншых моваў. Асобныя сыстэмы трансьлітарацыі (раманізацыі) ствараюцца толькі для тых моваў, якія гістарычна ня маюць лацінскага альфабэту^[1].

Праз шматгадовую расейскую акупацыю Беларусі ў рэчышчы палітыкі русіфікацыі (этнацыду) беларусаў замест традыцыйнай гістарычнай лацінкі зьявілася некалькі мэтадаў раманізацыі беларускай мовы, якія розьняцца між сабою ўжываным зборам літараў і знакаў лацінскага пісьма, дадатковымі правіламі, сфэрамі выкарыстаньня, адназначнасьцю ператварэньня і іншымі фактарамі.

Асноўныя мэтады і стандарты

• Сыстэма BGN/PCGN — распрацаваная ў 1979 годзе, выкарыстоўваецца пераважна ў ЗША і Вялікабрытаніі для раманізацыі геаграфічных зьвестак
• «Міжнародная навуковая сыстэма», выкарыстоўваецца ў мовазнаўстве
• Сыстэма ALA-LC, распрацаваная ў 1997 годзе — выкарыстоўваецца Амэрыканскай асацыяцый бібліятэк і Бібліятэкай Кангрэсу ЗША
• Сыстэма ISO 9:1995, таксама ёсьць стандартам ГОСТ 7.79-2000 рэжыму Лукашэнкі для негеаграфічнай інфармацыі
• «Інструкцыя па трансьлітарацыі геаграфічных назваў Рэспублікі Беларусь літарамі лацінскага алфавіту» — стандарт трансьлітарацыі геаграфічных назваў, зацьверджаны Дзяржаўным камітэтам зямельных рэсурсаў, геадэзіі і картаграфіі ў 2000 годзе і рэкамэндаваны^[2] да ўжытку працоўнай групай у сфэры сыстэмаў раманізацыі Групы экспэртаў ААН па геаграфічных назвах (UNGEGN). Была значна перагледжаная ў 2007 годзе і 2023 годзе (у бок набліжэньня да расейскага трансьліту).

Параўнальная табліца пэўных сыстэмаў раманізацыі беларускіх літараў

Кірыліца	Мовазнаўчая[а 1]	ALA-LC	BGN/PCGN	ISO 9	Нацыянальны-2000	Bielarulacinka[а 2]
А а	a	a	a	a	a
Б б	b	b	b	b	b
В в	v	v	v	v	v
Г г	h	h	h	g	h
Ґ ґ	g	g	-	g̀	-
Д д	d	d	d	d	d
Дж дж	dž	dz͡h	dzh	dž	dž
Дз дз	dz	dz	dz	dz	dz
Е е	e	e	ye	e	ie, je
Ё ё	ë	i͡o	yo	ë	io, jo
Ж ж	ž	z͡h	zh	ž	ž
З з	z	z	z	z	z
І і	i	i	i	ì	i
Й й	j	ĭ	y	j	j
К к	k	k	k	k	k
Л л	l	l	l	l	l	l
М м	m	m	m	m	m
Н н	n	n	n	n	n
О о	o	o	o	o	o
П п	p	p	p	p	p
Р р	r	r	r	r	r
С с	s	s	s	s	s
Т т	t	t	t	t	t
У у	u	u	u	u	u	u
Ў ў	ŭ (w)	ŭ	w	ǔ	ú
Ф ф	f	f	f	f	f
Х х	x (ch)	kh	kh	h	ch
Ц ц	c	ts	ts	c	c
Ч ч	č	ch	ch	č	č
Ш ш	š	sh	sh	š	š
’	-	-	-	’	-	-
Ы ы	y	y	y	y	y
Ь ь	′	′	-	′	’
Э э	è	ė	e	è	e
Ю ю	ju	i͡u	yu	û	iu, ju
Я я	ja	i͡a	ya	â	ia, ja	ia, ja
У дужках ( ) падаюцца старыя варыянты Для е, ё, ю, я дыграфы je, jo, ju, ja выкарыстоўваюцца ў пачатку словаў, пасьля галосных, апострафа, разьдзяляльнага мяккага знаку (ь) або у нескладовага (ў)

Прыклады выкарыстаньня

Кірыліца	Беларусь	Магілёў	сям’я
Лацінка	Biełaruś	Mahiloǔ	siamja
BGN/PCGN	Byelarus	Mahilyow	syamya
Мовазнаўчы	Belarus′	Mahilëŭ	sjamja
ALA-LC	Belarus′	Mahili͡oŭ	si͡ami͡a
ISO 9	Belarus′	Magìlëǔ	sâm’â
Нацыянальны-2000[a]	Bielarus’	Mahilioú	siamja
Нацыянальны-2007	Bielaruś	Mahilioŭ	siamja
Bielarulacinka	Bielaruś	Mahilioŭ	siamja
Slavik-1 Bielaruś	Bielaruś	Mahiliou̯	siamja

Глядзіце таксама

• Лацінка
• Трансьлітарацыя
• Спрошчаная сыстэма раманізацыі баўгарскай мовы

Заўвагі

1. Для е, ё, ю, я дыграфы je, jo, ju, ja выкарыстоўваюцца на пачатку словаў, пасьля галосных, апострафа, разьдзяляльнага мяккага знаку (ь) або у нескладовага (ў).