Рок-кола

«Рок-кола» — беларускі рок-фэстываль, які з 1990 году штогод праводзіўся ў Полацку й Наваполацку^[1][a]. Фэстываль году па выніках Рок-каранацыі 2004—2005^[3].

Рок-кола
Дата(ы)	розныя
Гады	1990—2007
Месца(ы) правядзеньня	Наваполацак Полацак (2005—2007)
Жанр(ы)	рок-музыка

Агульныя зьвесткі

Дырэктарам фэстывалю быў Сяргей Анішчанка^[4]. Асновай фэстывалю зьяўляўся конкурс маладых гуртоў з розных краінаў, таксама на фэст запрашаліся знакамітыя рок-музыкі^[5]. У апошнім фэстывалі, які прайшоў 26—27 кастрычніка 2007 году, прынялі ўдзел 25 маладых калектываў з Беларусі, Расеі й Украіны^[6]. Асноўнай умовай для канкурсантаў зьяўлялася наяўнасьць у рэпэртуары песьні на беларускай мове^[7][8].

Забарона

Забаронены ў лістападзе 2007 году паводле пратаколу пасяджэньня Полацкага райвыканкому: «Лічыць немэтазгодным правядзеньне ў горадзе мерапрыемстваў тыпу фэстывалю „Рок-кола“, чужых гістарычнай, духоўнай спадчыне гораду Полацку й праваслаўю; рэкамэндаваць адказным асобам, якія адказваюць за духоўнае выхаваньне моладзі, устрымлівацца ад ініцыяваньня падобных мерапрыемстваў»^[9]. Тым ня менш, аргкамітэт фэстывалю разглядаў іншыя месцы для правядзеньня, такія як Менск, Наваполацак, Смаленск (Расея)^[10][11].

Паводле «Tuzin.fm» забарона фэстывалю можа быць зьвязана з прызначэньнем у Полацак новага старшыні мясцовай філіі КДБ, які нібы выказаў незадаволенасьць з нагоды яго правядзеньня^[10]. Віталь Супрановіч, кіраўнік лэйблу «БМАgroup» і аўтар фэстывалю «Be Free» («Права быць свабодным»), па выніках сустрэчы музыкаў у адміністрацыі прэзыдэнта ў лістападзе 2007 году прыйшоў да высновы, што закрыцьцё «Рок‑кола» ўладамі было палітычным дзеяньнем^[12]. Сяргей Анішчанка, які даў інтэрвію Зьмітру Кустоўскаму з тэлеканалу «Белсат» ў 2015 годзе, таксама падзяліў яго меркаваньне^[13]. Андрэй Аляксандраў у сваім артыкуле на «Беларускім партызане» па праблеме таксама згадаў наяўнасьць прыкметаў палітычнага характару^[14].

Ацэнкі

Журналіст «Музыкальнай газеты» Таццяна Заміроўская, якой давялося пісаць справаздачу па выніках фэстывалю 2001 году ў Наваполацку^[15], назвала яго «годнай і вельмі мілай тусоўкай без напускной глянцавасьці, напышлівага патасу й незразумелых „пантоў“»^[16].

Пры аглядзе 15-га фестывалю ў 2005 годзе Анастасія Штукіна з «Музыкальной газеты» напісала: «На сёньняшні дзень у Беларусі няма ніводнага гарадскога праекта, які мог бы пахваліцца такой жа папулярнасьцю сярод моладзі й настолькі шматгадовай гісторыяй»^[17].

Аляксандра Паўлава, аўтар «Музыкальнай газеты», у артыкуле «па-расейску: «Рок-кола» – белорусский рок жив» у 2007 годзе так апісвала фэномэн фэстывалю: «Гэта ідэя, якая дапамагае быць Полацку й Наваполацку аднымі з самых рок-н-рольных гарадоў у Беларусі. Таму што існуе шмат гуртоў, якія ведаюць, што ёсьць дзеля чаго працаваць, што ў іх будзе свая аўдыторыя гледачоў»^[18].

Мікіта Зьмітраў з сайту «Народныя навіны Віцебску» па выніках апошняга фэстывалю «Рок-кола» пісаў: «Два дні Полацак жыў музыкай. Мяркуючы па колькасьці гледачоў у самай вялікай залі гораду, рок-н-рол тут вельмі запатрабаваны»^[19].

Заўвагі

1. У 1994 годзе Полацак не прыняў фэстываль з-за недахопу сродкаў у арганізатараў^[2]