Рыгор Булацкі

Рыгор Васілевіч Булацкі (5 траўня 1921, в. Мачулкі, Бабруйскі раён — 8 лютага 1999^[2]) — беларускі пэдагог, гісторык, журналіст. Доктар гістарычных навук (1971), прафэсар (1972). Ляўрэат прэміі Саюзу журналістаў СССР (1980) і Саюзу журналістаў РБ (1995).

Рыгор Булацкі
Род дзейнасьці	пэдагог, гісторык, журналіст
Дата нараджэньня	5 траўня 1921
Месца нараджэньня	Мачулкі, Бабруйскі раён
Дата сьмерці	8 лютага 1999 (77 гадоў)[1]
Месца вучобы	факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту[d] (1951)
Занятак	журналіст
Навуковая сфэра	гісторыя
Месца працы	факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту[d] філялягічны факультэт БДУ
Жонка	Галіна Мікалаеўна
Дзеці	Вячаслаў Булацкі, Сяргей Булацкі, Натальля
Узнагароды	Ордэн Айчыннай вайны 1 ступені Ордэн Чырвонай Зоркі Ордэн Чырвонай Зоркі

Біяграфія

Зь беларускае шматдзетнае сялянскае сям’і, сын Васіля Аляксандравіча й Дар’і Кузьмінічны Булацкіх. У 1939 скончыў сярэднюю школу ў Гарбацэвічах. Яшчэ ў школе супрацоўнічаў з Бабруйскай газэтай. Паступіў у БДУ, але вучыцца не давялося, бо быў прызваны ў Чырвоную Армію.

У жніўні 1941 скончыў Мэлітопальскую авіяцыйную вучэльню. Трапіў у авіяцыйны полк на Далёкім Усходзе. Разам зь сябрамі-летчыкамі Васілём Ульянавым і Аляксеем Пятровым у 1943 набылі на ўласныя ашчаджэньні самалёт. У складзе 452-га бамбардзіровачнага авіяполку, які ўваходзіў у склад 218-е бамбардзіровачнае авіядывізіі 5-е паветранае арміі 2-га Ўкраінскага фронту, удзельнічалі ў баёх на франтох Украіны, Румыніі, Вугоршчыны, Чэхаславаччыны, Югаславіі, Аўстрыі. Быў цяжка паранены. У 1946 дэмабілізаваны як інвалід вайны. За асабістыя мужнасьць і гераізм узнагароджаны двума ордэнамі Чырвонай Зоркі, ордэнам Айчыннай вайны I ступені, "Знак Пашаны", многімі мэдалямі, ў тым ліку «За ўзяцьце Будапэшту».

У 1946—1951 навучаўся на журналіцкім аддзяленьні філфака БДУ. Працаваў ва ўнівэрсытэцкай шматтыражнай газэце, працягваючы вучобу ў асьпірантуры. З 1954 старшы выкладчык БДУ, намесьнік дэкана філфака і загадчык аддзяленьня журналістыкі. У 1967—1981 першы дэкан факультэта журналістыкі.

Рыгор Булацкі — аўтар больш за 200 навуковых прац, у тым ліку больш чым 20 манаграфіяў, падручнікаў і вучэбна-мэтадычных дапаможнікаў. Пад яго кіраўніцтвам абаронена больш за 40 кандыдацкіх і пры яго ўдзеле 3 доктарскія дысэртацыі. У сваіх навуковых працах дасьледаваў гісторыю беларускай журналістыкі, публіцыстычную дзейнасьць некаторых беларускіх пісьменьнікаў, рабкораўскі рух на Беларусі.

Сям’я

Ажаніўся ў 1948. З жонкай Галінай Мікалаеўнай з Бабруйску меў трох дзяцей:

• Вячаслаў Булацкі, дацэнт, загадчык катэдры тэлебачаньня і радыёвяшчаньня журфаку;
• Сяргей Булацкі, намесьнік міністра інфармацыі;
• Натальля.

Унук Павал Булацкі — тэлевядучы, ляўрэат прэміі «Тэлевяршыня».

Бібліяграфія

• Булацкий Р. В. Вера Хоружая — революционер, публицист. — Мн., 1973. (у сааўт. з С. У. Талапінай).
• Булацкі Р. В. Гісторыя беларускай журналістыкі. — Мн., 1979. (у сааўт. з У. І. Сачанкам, С. В. Говіным).
• Булацкий Р. В. Кузьма Чорный — публицист. — Мн., 1972.
• Булацкий Р. В. Ленинской гвардии солдат. — Мн., 1970.
• Булацкий Р. В. Луначарский — революционер-публицист. — Мн., 1971.
• Булацкий Р. В. Оружием слова. — Мн., 1968.
• Булацкий Р. В. Первые рабселькоры Белоруссии. — Мн., 1969.
• Булацкий Р. В. Печать Белорусии в период завершения реконструкции народного хозяйства республики. — Мн., 1960.
• Булацкі Р. В. Платон Галавач — публіцыст. — Мн., 1973.
• Булацкий Р. В. П. Н. Лепешинский. — М., 1973.