Сэльма Лягерлёф

Сэ́льма Аты́лія Люі́за Лягерлё́ф (па-швэдзку: Selma Ottiliana Lovisa Lagerlöf; 20 лістапада 1858, Морбака, Швэцыя, — 16 сакавіка 1940, тамсама) — швэдзкая пісьменьніца, першая жанчына, якая атрымала Нобэлеўскую прэмію па літаратуры (1909) і трэцяя наогул жанчына, якая атрымала Нобэлеўскую прэмію (пасьля Марыі Кюры і Бэрты фон Зутнэр). Прэмія прысуджана «за прызнаньне высакароднага ідэалізму, палымянага ўяўленьня і духоўнасьці, якія характарызуюць яе творы»^[12].

Сэльма Лягерлёф
па-швэдзку: Selma Ottiliana Lovisa Lagerlöf
Партрэт ляўрэаткі Нобэлеўскай прэміі (1909 год)
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася	20 лістапада 1858(1858-11-20)[1][2][3][…] Östra Ämtervik church parish[d], Швэцыя[4][5][2]
Памерла	16 сакавіка 1940(1940-03-16)[6][2][3][…] (81 год) Östra Ämtervik church parish[d], Швэцыя[4][2]
Пахаваная	Östra Ämtervik cemetery[d][7]
Бацькі	Erik Gustaf Lagerlöf[d][8][2][9] Elisabet Lovisa Wallroth[d][8][2][9]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьніца
Гады творчасьці	з 1891
Мова	швэдзкая мова[10][11]
Узнагароды	Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры (1909) ганаровы доктар Упсальскага ўнівэрсытэту[d]
Подпіс
Сэльма Лягерлёф у Вікісховішчы
https://selmalagerlof.org

Беларускія пераклады

• Пярсцёнак Лёвеншольдаў: Раманы / Сельма Лагерлёф; Пер. М. Пазнякова. — Мн.: Юнацтва, 1997. ISBN 985-05-0135-9