Сюлі-Прудом

Сюлі-Прудом, сапр.: Рэнэ Франсуа Арман Прудом (па-француску: Sully-Prudhomme; 16 сакавіка 1839, Парыж — 6 верасьня 1907, Шатне-Малябры пад Парыжам) — францускі паэт, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па літаратуры (1901) за «прызнаньне паэтычнай кампазыцыі, якая сьведчыць пра ўзвышаны ідэалізм, мастацкую бездакорнасьць і рэдкую камбінацыю ўласьцівасьцяў сардэчнасьці і розуму»^[9].

Рэнэ Франсуа Арман Прудом
франц. Sully-Prudhomme
Асабістыя зьвесткі
Псэўданімы	Сюлі-Прудом
Нарадзіўся	16 сакавіка 1839(1839-03-16)[1][2][3][…] X акруга Парыжу[d], Парыж[4][5]
Памёр	7 верасьня 1907(1907-09-07)[6][7] (68 гадоў) Шатне-Малябры[d][4][5]
Пахаваны	Пэр-Ляшэз[8] Grave of Sully-Prudhomme[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт
Гады творчасьці	з 1865
Мова	француская
Узнагароды	Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры (1901)
Подпіс
Рэнэ Франсуа Арман Прудом у Вікісховішчы

Максім Багдановіч выкарыстаў радкі зь верша Сюлі-Прудома ў якасьці эпіграфа да свайго верша «Зорка Вэнэра». Верш «Разьбітая ваза» перакладзены на беларускую Сьцяпанам Ліхадзіеўскім

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і францускага ўладальніка крамы. Хацеў стаць інжынэрам, але захворваньне вачэй не дазволіла навучацца ў політэхнічным інстытуце. Вывучаў літаратуру і пасьля кароткай спробы заняцца прамысловасьцю перайшоў да юрыспрудэнцыі. Замест таго, каб працаваць у судзе, Сюлі-Прудом працаваў у бюро паверанага. Першая кніга паэзіі «Stances et Poèmes», выдадзеная ў 1965 годзе, была высока ацэненая сучасьнікамі і зрабіла аўтара вядомым. Ад 1881 году і да сваёй сьмерці Сюлі-Прудом быў сябрам Францускай акадэміі. Памёр 7 верасьня 1907 году^[10].