Тэадор Антоні Ваньковіч

Тэадор Антоні Ваньковіч (па-польску: Teodor Antoni Wańkowicz, ? — пасьля 1709) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, стольнік і падстароста судовы менскі, староста падусьвяцкі, кашталян менскі ў 1709 годзе. Дэпутат Трыбунала ВКЛ у 1682, 1686, 1691, 1701, 1709 гадах.

Тэадор Антоні Ваньковіч

Герб «Ліс зьменены»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	невядома
Памёр	пасьля 1709
Род	Ваньковічы
Бацькі	Пётар Ваньковіч Ганна Дуніна-Глушынская
Жонка	Ганна Войшнар
Дзеці	Стэфан Антоні Зоф’я Гэлена Кацярына Францішка Калумба

Біяграфія

З роду Ваньковічаў герба «Ліс зьменены», сын менскага войскага Пятра і ваўкавыскай харужычанкі Ганны Дунінай-Глушынскай.

Быў пасьлядоўна менскім стольнікам і падстаростай судовым, падусьвяцкім старостай, а незадоўга перад сьмерцю атрымаў ад караля Аўгуста II прывілей на менскае кашталянства. Пяць разоў засядаў у Трыбунале ВКЛ у 1682, 1686, 1691, 1701 і 1709 (у гэтым годзе быў маршалкам кола Compositi judicii) гадах. Часта бываў кіраўніком на сойміках і судах фіскальных. У Менску заснаваў кляштары кармэлітаў і баніфратаў. Ахвяраваў значныя сродкі менскім францішканам. Быў фундатарам мноства іншых кляштараў, у тым ліку тых жа законаў у Івянцы.

Быў жанаты на дачцы лідзкага земскага пісара Ганьне Войшнар і меў ад яе двух сыноў, Стэфана і Антонія, якія рана памёрлі, і пяць дачок:

1. Зоф’ю, жану менскага войскага Францішка Валадковіча;
2. Гэлену, жану новагародзкага земскага судзьдзі Яна Рудальтоўскага;
3. Кацярыну, жану вількамірскага скарбніка Яна Ярмаловіча;
4. Францішку, якая была ксеніяй менскага закона Сьв. Бэнэдыкта;
5. Калумбу, стаўшую прэорыцай гэтага ж кляштара.

Літаратура

• Niesiecki K. Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1846
• Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4