Тэба (спадарожнік Юпітэра)

Тэба — унутраны спадарожнік плянэты Юпітэр, адкрыты Стывэнам Сынотам падчас апрацоўкі фатаздымкаў міжплянэтнага апарату «Вояджэр-1». У 1983 годзк спадарожнік атрымаў імя ў гонар німфы Тэбы. Пасьля «Вояджэраў» спадарожнік быў дасьледаваны апаратам «Галілеа» у 1995 годзе.

Тэба

спадарожнік Юпітэру
Гісторыя адкрыцьця
Першаадкрывальнік	Стывэн Сынот, Вояджэр-1
Дата адкрыцьця	5 сакавіка 1979
Месца адкрыцьця	Вояджэр-1
Арбітальныя характарыстыкі
Вялікая паўвось	221 900 км[1]
Эксцэнтрысытэт	0,0175
Арбітальны пэрыяд	0,675 дня
Нахіл арбіты	1,076° (да экватару Юпітэру)
Апацэнтар	226 000 км
Пэрыцэнтар	218 000 км
Фізычныя характарыстыкі
Дыямэтар	116х98х84 км
Сярэдні радыюс	49,3 км
Плошча паверхні	45 000 км²
Маса	4,3 × 1017 кг
Шчыльнасьць	0,86 г/см³
Аб’ём	500 000 кубічны кіламетр
Прыскарэньне вольнага паданьня	0,013 м/с²
Пэрыяд вярчэньня вакол сваёй восі	Сынхранізаваны з арбітальным пэрыядам
Альбэда	0,047
Тэмпэратура паверхні	124 К (−149 °С)
Атмасфэра	адсутнічае
Тэба ў Вікісховішчы

Параўнальна зь іншымі ўнутранымі спадарожнікамі Тэба мае даволі вялікія паказчыкі эксцэнтрысытэту й нахілу кружніку, што можа быць павязана з уплывам суседняга Іо ў мінулым.^[2] Тэба заўсёды павёрнутая да Юпітэру адным бокам дзякуючы сынхранізаванаму вярчэньню.

Тэба мае эліпсападобную няправільную форму. Яе паверхня цёмная, вядучае й вядомае паўшар’і адрозьніваюцца адно ад аднога паводле яркасьці ў 1,3 разы. На Тэбе маецца шмат кратэраў, зь якіх на наш час мае назву толькі найвялікшы 40-кілямэтровы Зэт.^[3]