Уладзімер Конан

Уладзімер Міхайлавіч Конан (23 красавіка 1934 в. Вераскава Наваградзкі раён — 6 чэрвеня 2011, Менск) — беларускі філёзаф, літаратуразнаўца, крытык. Доктар філязофскіх навук. Сябра Саюзу беларускіх пісьменьнікаў.

Уладзімер Конан лац. лац. Uładzimier Konan
Дата нараджэньня	23 красавіка 1934
Месца нараджэньня	в. Вераскава Наваградзкі раён, Гарадзенская вобласьць
Дата сьмерці	6 чэрвеня 2011 (77 гадоў)
Месца сьмерці	Менск
Грамадзянства	СССР Беларусь
Месца вучобы	гістарычны факультэт БДУ (1959)
Занятак	філёзаф, літаратуразнаўца, літаратурны крытык, гісторык
Навуковая сфэра	гісторыя[1], філязофія[1] і літаратурная крытыка[1]
Месца працы	Інстытут філязофіі Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі Нацыянальны навукова-асьветны цэнтар імя Францішка Скарыны
Сябра ў	Саюз беларускіх пісьменьнікаў
Асноўныя зацікаўленасьці	эстэтыка
Узнагароды

Выпускнік гістарычнага факультэту Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту (1959). Ад 1962 году працаваў у Інстытуце філязофіі і права АН Беларусі^[2]. У 1991 годзе стаў загадчыкам аддзелу гісторыі і тэорыі культуры Нацыянальнага навукова-асьветнага цэнтру імя Францішка Скарыны^[3]. Доктар філязофскіх навук па спэцыяльнасьці «эстэтыка» (1982). Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі ў 1984 годзе за ўдзел у напісаньні цыклю калектыўных манаграфіяў па гісторыі філязофскай і грамадзка-палітычнай думкі Беларусі (апублікаваныя ў 1973—1980). Дасьледаваў тэарэтыка-мэтадалягічныя праблемы філязофіі і культуралёгіі, гісторыю эстэтычнай думкі, гісторыю беларускай культуры, беларускі фальклёр.

Аўтар працаў «Разьвіцьцё эстэтычнай думкі ў Беларусі (1917—1934 гг.)» (1968), «Ад Рэнэсансу да клясыцызму» (1978), «Сьвятло для людзей: Родная мова і культура ў эпоху перабудовы» (1989), «Сьвятло паэзіі і цені жыцьця: Лірыка Максіма Багдановіча» (1991) і іншых.

У 1998 годзе менская студыя дакумэнтальных фільмаў «Летапіс» зьняла дакумэнтальны фільм пра Ўладзімера Конана «Згадкі страчанага раю»^[4]