Уладзімер Піпін

Уладзімер Анатольевіч Піпін (нар. 10 студзеня 1972, г. Орша, Віцебская вобласьць) — беларускі скульптар.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Піпін.

Уладзімер Піпін
Дата нараджэньня	10 студзеня 1972(1972-01-10) (53 гады)
Месца нараджэньня	Ворша, Віцебская вобласьць, БССР, СССР
Месца вучобы	Менскі дзяржаўны мастацкі каледж імя Аляксея Глебава (1991) Беларуская акадэмія мастацтваў (1997)
Занятак	скульптар
Жанры	манумэнтальная скульптура[d], станковая скульптура[d] і мемарыяльная скульптура[d]

Жыцьцяпіс

Скончыў у 1991 годзе Менскую мастацкую вучэльню, у 1997 годзе Беларускую акадэмію мастацтваў. 3 1994 году ўдзельнік мастацкіх выстаў^[1].

З 2005 году працаваў на катэдры малюнку, жывапісу, скульптуры Беларускай акадэміі мастацтваў. Выкладаў акадэмічны рысунак, дэкаратыўную плястыку і архітэктоніку. Распрацаваў мэтадычны дапаможнік «Асновы акадэмічнага рэльефу»^[2].

Сябар Беларускага саюзу мастакоў.

Творчасьць

Полацк — калыска беларускай дзяржаўнасьці

Працуе ў манумэнтальнай, станковай і мэмарыяльнай скульптуры. Матэрыял — граніт, бронза.

Сярод твораў: скульптуры князя Усяслава Чарадзея, «Шэры анёл» (Орша), «Сон воіна» (Магілёў), «Валькірыя» (Ломжа, Польшча), кампазыцыі «Тэатар», «Русалачка» (Сувалкі, Польшча), рэльеф «Старонкі да жыцьця» (Менск)^[1], памятнага знаку «Полацк — калыска беларускай дзяржаўнасьці» ў Полацку (арх. Армэн Сардараў)^[3][4], помніку Льву Сапегу ў Слоніме (у сааўтарстве з Іванам Міско і Сяргеем Логвіным)^[5].

Творы знаходзяцца ў галерэях і прыватных калекцыях^[1].