Уладзімер Стальмашонак

Уладзімер Іванавіч Стальмашонак (6 лютага 1928, Менск — 7 чэрвеня 2013, Менск) — беларускі мастак, пэдагог, Заслужаны дзяяч мастацтваў БССР (1981), Народны мастак БССР (1988). Займаўся ў мастацкай студыі Міхаіла Керзіна і Сяргея Каткова (1937—1940). Скончыў Ленінградзкую мастацкую вучэльню (1951), Інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры ім. І. Рэпіна (1957). У 1857—2000 гг. — выкладчык Беларускага дзяржаўнага тэатральна-мастацкага інстытуту (зараз Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў).

Уладзімер Стальмашонак
Дата нараджэньня	6 лютага 1928(1928-02-06)
Месца нараджэньня	Менск, БССР, СССР
Дата сьмерці	7 чэрвеня 2013(2013-06-07) (85 гадоў)
Месца сьмерці	Менск, Беларусь
Месца пахаваньня	Усходнія могілкі
Месца вучобы	Беларускі політэхнічны інстытут (1945) Санкт-Пецярбурская мастацка-прамысловая акадэмія[d] (1946) Санкт-Пецярбурская мастацкая вучэльня імя М. Рэрыха[d] (1950) Інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя Рэпіна[d] (1957)
Занятак	маляр
Месца працы	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў
Сябра ў	Беларускі саюз мастакоў
Жанры	партрэт
Узнагароды
Уладзімер Стальмашонак у Вікісховішчы

Сябра Беларускага саюзу мастакоў ад 1959 г. (старшыня ў 1965—1968, 1987—1990). Удзельнік выставак ад 1957 г. У 1960—1980-я гг стварыў шэраг манумэнтальных твораў у Менску, Сьветлагорску, Місхоры (Крым), Патсдаме.

Творы захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музэі Рэспублікі Беларусь, фондах Беларускага саюзу мастакоў і Міністэрства культуры Расейскай Фэдэрацыі, Музэі сучаснага выяўленчага мастацтва ў Менску, Магілёўскім мастацкім музэі імя П. Масьленьнікава^[1].