Уладзімер Сьвяжынскі

Уладзімер Мітрафанавіч Сьвяжынскі (нар. 28 красавіка 1945, вёска Новыя Турасы, Вушацкі раён,Віцебская вобласьць, Беларусь) — беларускі мовазнаўца, літаратуразнаўца і гісторык. Кандыдат філялягічных навук (1978).

Уладзімер Сьвяжынскі
Дата нараджэньня	28 красавіка 1945(1945-04-28) (80 гадоў)
Месца нараджэньня	Тураспольле[d], Зарачанскі сельсавет, Ушацкі раён, Полацкая вобласьць, БССР, СССР
Месца вучобы	філялягічны факультэт БДУ (1971)
Занятак	мовазнавец, літаратуразнаўца, гісторык
Навуковая сфэра	гісторыя і мовазнаўства
Месца працы	Інстытут мовазнаўства Інстытут гісторыі НАН Беларусі
Навуковая ступень	кандыдат філялягічных навук[d] (1978)

Біяграфія

Скончыў БДУ ў 1971 годзе. Працаваў у Інтытуце мовазнаўства, з 1993 году — у Інстытуце гісторыі НАН Беларусі.

Навуковая дзейнасьць

Асноўныя сфэры дасьледаваньняў — мэмуарыстыка XVII ст. як крыніца з палітычнай, ваеннай і культурнай гісторыі Беларусі, праблемы лацінскай і арабскай палеаграфіі, этнакультурная і моўная сытуацыя ў Вялікім Княстве Літоўскім^[1].

Асноўныя працы

Найважнейшыя працы: «Гістарычны слоўнік беларускай мовы», Т. 1—22 (Менск, 1982—2002; у суаўтарстве), «Мова беларускай пісьменнасці XIV—XVIII стст.» (Менск, 1988; у сааўтарстве) і «Мова выданняў Францыска Скарыны» (Менск, 1990; у сааўтарстве); удзельнічаў у падрыхтоўцы да выданьня Кнігі № 28 Мэтрыкі Вялікага Княства Літоўскага (Менск, 2000).